Abstract:
การวิจัยครั้งนี้ มีความมุ่งหมาย 1)เพื่อศึกษาความคิดเห็นของครูที่เกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารในการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจการปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2 และ 2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารในการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจการปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2 จำแนกตามประสบการณ์ในการปฏิบัติงานและขนาดของโรงเรียนกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครูที่ปฏิบัติการสอนในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2 จำนวน 345 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามมี 3ลักษณะ คือ แบบสอบถามทั้งฉบับเท่ากับ 0.966 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติที่ใช้ในการทดสอบ t-test และวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ ด้วยวิธีการของเชฟเฟ่ ผลการวิจัย 1. ความคิดเห็นของครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารในการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจการปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2 โดยรวมอยู่ในระดีมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ด้านส่งเสริมความก้าวหน้า รองลงมา คือ ด้านการได้รับความยอมรับ ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุดคือ ด้านนโยบายและการบริหารงาน 2. การเปรียบเทียบความคิดเห็นของครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารในการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจการปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2 จำแนกตามประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน โดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน 3. การเปรียบเทียบความคิดเห็นของครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารในการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจการปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2 จำแนกตามโรงเรียน โดยรวมไม่แตกต่างกัน เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านส่งเสริมความก้าวหน้าแตกต่างกันอย่างนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนด้านอื่นๆไม่แตกต่างกัน 4. ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารในการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจการปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2 ที่มีจำนวนมากที่สุด ได้แก่ ผู้บริหารควรเปิดโอกาสให้บุคลากรมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายของโรงเรียนและการงวางแผนร่วมกับอย่างจริงจัง รองลงมาควรมอบหมายงานให้บุคลากรทุกคนตามความสามารถและความชัดเจนให้อำนาจการตัดสินใจแก่บุคลากรให้อิสระในการทำงาน ติดตาม ประเมินผลอย่างจรองจัง และผู้บริหารควรสนับสนุนและศึกษาดูงานเพื่อนำมาพัฒนางานมากมายยิ่งขึ้น ส่งเสริมให้บุคลากรมีการอบรมพัฒนางานอย่างจริงจัง เพื่อนำคงวามรู้มาพัฒนางานของตนตามลำดับ "