การวิจัยเรื่องนี้ มีความมุ่งหมายเพื่อ ศึกษาการใช้ไตรองศะในงานศิลปะไทยรัตนโกสินทร์ เพื่อศึกษาแนวทาง
การนำไตรองศะมาประยุกต์ใช้ในงานศิลปะไทยรัตนโกสินทร์และเพื่อสร้างสรรค์ผลงานด้านงานจิตรกรรมแนวคิด ไตรอง
ศะ เก็บรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยวิธีการสัมภาษณ์ การสังเกต การสนทนากลุ่ม และการประชุมเชิงปฏิบัติการ พบว่า
ศิลปกรรมในวัด 9 วัดมีความสอดคล้องกันจากอิทธิพลของจิตรกรรม ฝีมือชั้นครู ในการนำ สี เส้นและรูปทรง เรื่องราว มา
ใช้ในการสร้างสรรค์จิตรกรรม ผู้วิจัยได้ทำการสร้างสรรค์งานจิตรกรรมตามแนวคิดไตรองศะขึ้นและคัดเลือกผลงาน ที่ดีเด่น
จำนวน 10 ชิ้น จัดแสดงนิทรรศการ 3 ครั้ง พบว่าผู้ชมนิทรรศการมีความเข้าใจงานศิลปะด้านจิตรกรรมรัตนโกสินทร์ของ
ผู้วิจัย โดยประเมินจากการตีความหมายของภาพจิตรกรรมได้ใกล้เคียงสิ่งที่ผู้วิจัยนำ�เสนอ และมีความพึงพอใจ ข้อเสนอ
แนะเพิ่มเติมคือ สำหรับผู้ชมโดยทั่วไป ควรมี คำบรรยายใต้ภาพสั้นๆ พอสังเขป เป็นแนวทางให้เกิดความเข้าใจ คุณค่า
ความงาม และความหมายได้ ด้วยตนเอง สอดคล้องกับรูปแบบศิลปกรรมไทยรัตนโกสินทร์จากบรรพกาล เช่น ลายใน
รูปสามเหลี่ยม ที่นำไปใช้ในงานจิตรกรรมไทย ได้แก่ กนก นารี กระบี่ คชะ ตามหลักการเรียนศิลปะไทย การสร้างสรรค์
จิตรกรรมไทยรัตนโกสินทร์ ไตรองศะ จึงน่าจะเป็นที่ยอมรับได้ มีอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ในแนวทางการสร้างสรรค์งาน
ที่เป็นสุนทรียศาสตร์ และวัฒนธรรมศาสตร์ เพื่อนำเสนอสู่สากล ในด้านคุณค่า และคุณประโยชน์ ด้านอิทธิพล และแรง
บันดาลใจจากบรรพบุรุษไทย
This research study aimed to study
Tri-Ongsa art and its application in Thai art and its
place in the creation of new art-work. The study
was done through qualitative data collection from
interviews, observations, group discussions and
workshops. Data collected at nine Rattanakosin-era
temples shows that Tri-Ongsa was developed for
use in paintings, sculptures and architecture. The
triangular figures and shapes were associated with
morality, wellness, religion and strategies concerning
Heaven, the Earth, and the Underworld. The
general public may be unaware of the message
in the pictures and were aided by short captions
that guide them to understand the beauty and
meaning. The researchers selected ten outstanding
pieces of the Tri-Ongsa method for three art
exhibitions. It was found that the audiences who
visited those three exhibitions were impressed and
understood the Tri-Ongsa Rattanakosin art-work
being shown. The researchers feel that the
Tri-Ongsa art of the Rattanakosin period should be
recognized by the ten ASEAN countries. Thailand
would then be acknowledged for the exposure of
Tri-Ongsa on the international art stage.
