ปัญหาในการสอนภาษาอังกฤษและความต้องการในการพัฒนาวิชาชีพของครูชาวไทยผู้สอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศในระดับชั้นประถมศึกษา

Abstract

การวิจัยเชิงสำรวจนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาในการสอนภาษาอังกฤษ ความต้องการในการพัฒนาวิชาชีพ และเปรียบเทียบปัญหาในการสอนภาษาอังกฤษและความต้องการในการพัฒนาวิชาชีพของครูผู้สอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศชาวไทยที่จบเอกภาษาอังกฤษกับครูที่ไม่จบเอกภาษาอังกฤษ ระดับชั้นประถมศึกษา เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์เขต 4 โดยใช้แบบสอบถามและการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ประชากรคือ ครูชาวไทยผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศระดับชั้นประถมศึกษา จำนวน 144 คน โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test ในการเปรียบเทียบปัญหาและความต้องการระหว่างครูเอกภาษาอังกฤษ และไม่ใช่เอกภาษาอังกฤษ ผลการวิจัยสามารถสรุปได้ดังนี้ ปัญหาในการสอนภาษาอังกฤษ เมื่อพิจารณาในแต่ละด้านพบว่า 1) ปัญหาด้านตัวครูอยู่ในระดับ ปานกลาง ปัญหาที่พบบ่อยมากที่สุดคือ ปัญหาด้านการสื่อสาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทักษะด้านการฟัง ในขณะที่ปัญหาที่พบบ่อยมากที่สุด คือ ปัญหาด้านทักษะการสอน 2) ปัญหาด้านผู้เรียน พบว่ามีปัญหาในระดับมาก ปัญหาที่พบมากที่สุด คือ นักเรียนขาดความมั่นใจในการพูดภาษาอังกฤษ ซึ่งมาจากการที่นักเรียนเขินอาย ไม่กล้าแสดงออก นอกจากนั้นยังขาดความรู้ด้านการฟัง และความรู้ด้านไวยากรณ์ อันเนื่องมาจากมีวงคำศัพท์ที่จำกัดและพื้นฐานความรู้ที่แตกต่างกัน 3) ปัญหาด้านสื่อการสอน หนังสือแบบเรียนและหลักสูตรอยู่ในระดับ ปานกลาง โดยเนื้อหาแบบเรียนไม่สัมพันธ์กับบริบทในท้องถิ่น นอกจากนี้แบบเรียนมีความยากเกินระดับความรู้ความสามารถของนักเรียน ผู้สอนไม่มีเวลาในการพัฒนาสื่อการเรียนการสอน ประกอบกับหลักสูตรมีการเปลี่ยนแปลง ไม่เน้นการสื่อสาร หรือการนำเทคโนโลยีมาใช้ 4) ปัญหาด้านการวัดและการประเมินผล อยู่ในระดับ ปานกลาง ผู้สอนขาดทักษะทั้งในด้านการการเขียนแบบทดสอบ การฟัง การพูด การออกแบบเกณฑ์ในการวัดและวิเคราะห์แบบทดสอบ อีกทั้งแบบทดสอบควรมีความยืดหยุ่นและปรับให้เข้ากับความสามารถของนักเรียน และความมุ่งเน้นไปที่ความสามารถในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน และ 5) ปัญหาด้านการบริหารงานของโรงเรียนและสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้นั้น พบในระดับ ปานกลาง โดยการเรียนการสอนไม่ต่อเนื่อง อันเกิดจากการประเมินโรงเรียน ประกอบกับการที่ต้องทำงานอื่นๆ นอกเหนือจากการสอนจำนวนมาก ด้านความต้องการในการพัฒนาวิชาชีพของครู พบว่า ระยะเวลาในการอบรมที่ครูผู้สอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศระดับชั้นประถมศึกษา เขตพื้นที่การศึกษาระดับประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 4 ต้องการพัฒนาวิชาชีพอยู่ในระดับ ปานกลาง โดยต้องการพัฒนาวิชาชีพเป็นหลักสูตรระยะนั้น 3-5 วันในระดับ มาก โดยมีความต้องการพัฒนาทักษะด้านการพูดและการฟัง อยู่ในระดับ มาก ด้านการสอนทักษะการพูดและการฟังในระดับ มาก ลักษณะของการพัฒนาวิชาชีพที่ต้องการนั้น พบความต้องการในระดับ มาก โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการแสดงบทบาทสมมุติ เกมและเพลง, สื่อมัลติมีเดียและเทคโนโลยีสารสนเทศ ตามลำดับ การเปรียบเทียบปัญหาในการสอนภาษาอังกฤษโดยจำแนกตามครูผู้สอนที่เป็นเอกภาษาอังกฤษ และครูผู้สอนที่ไม่ใช่เอกภาษาอังกฤษ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ครูผู้สอนที่ไม่ใช่เอกภาษาอังกฤษมีปัญหาด้านการวัดประเมินผลมากกว่าครูผู้สอนที่จบเอกภาษาอังกฤษแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนด้านครู ผู้เรียน หนังสือเรียน สื่อและหลักสูตร การบริหารงานและสิ่งแวดล้อมทางการเรียน และความต้องการในการพัฒนาวิชาชีพนั้นนั้น แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ