การศึกษาความสามารถในการพึ่งตนเองของสมาชิกผู้เข้าร่วมโครงการธนาคารประชาชน : กรณีศึกษา ผู้ใช้บริการธนาคารออมสิน สาขาอำเภอนางรอง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาความสามารถในการพึ่งตนเองของสมาชิกผู้เข้าร่วมโครงการธนาคารประชาชน และเพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการพึ่งตนเองของสมาชิกผู้เข้าร่วมโครงการธนาคารประชาชน โดยจำแนกตามประเภทของกิจการ หาบเร่ แผงลอย ร้านค้าและบริการ ในกรอบ 3 ด้าน การพึ่งตนเองทางเศรษฐกิจ การพึ่งตนเองทางด้านสังคม การพึ่งตนเองทางด้านจิตใจ กลุ่มตัวอย่างคือสมาชิกผู้เข้าร่วมโครงการธนาคารประชาชน จำนวน 257 คน ได้มาจากการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามตารางของทาโร ยามาเน (Taro Yamane) แล้วทำการสุ่มด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์มี 3 ลักษณะคือ แบบเลือกตอบ แบบมาตราส่วนประมาณค่า 3 ระดับ และแบบปลายเปิด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้ไคกำลังสอง การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และเปรียบเทียบรายคู่ใช้วิธีของเชฟเฟ่ (Scheffe’s Method) กำหนดค่าสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .05 ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการวิเคราะห์รายละเอียดการพึ่งตนเองทางด้านเศรษฐกิจ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน เช่น กรรมสิทธิ์ในสถานประกอบการ การกำหนดราคาของสินค้า รายได้จากการประกอบกิจการ รายจ่ายในการลงทุน การกู้เงินจากแหล่งเงินกู้อื่น ความสามารถในการออม โดยภาพรวม พบว่าแผงลอย มีการพึ่งตนเองทางด้านเศรษฐกิจได้ดีกว่าประเภทกิจการอื่น 2. ผลการวิเคราะห์รายละเอียดการพึ่งตนเองทางด้านสังคม โดยภาพรวมทั้งก่อนและหลังเข้าร่วมโครงการฯ อยู่ในระดับปากกลาง เมื่อจำแนกตามประเภทของกิจการพบว่า ร้านค้ามีการพึ่งตนเองทางด้านสังคมได้ดีกว่ากว่าประเภทกิจการอื่น 3. ผลการวิเคราะห์รายละเอียดการพึ่งตนเองทางด้านจิตใจ โดยภาพรวมก่อนเข้าร่วมโครงฯ อยู่ในระดับปานกลาง หลังเข้าร่วมโครงการฯ อยู่ในระดับมาก เมื่อจำแนกตามประเภทของกิจการพบว่า ร้านค้า มีการพึ่งตนเองทางด้านจิตใจได้ดีกว่าประเภทกิจการอื่น 4. ข้อแนะนำและความคิดเห็นเพิ่มเติมส่วนใหญ่เสนอแนะให้ขยายวงกู้เงินลดดอกเบี้ย ขยายเวลาชำระออกไปอีกและให้เพิ่มการบริการต่างๆ ตามลำดับ