การวิเคราะห์ความเสียหายของอุโบสถพื้นถิ่นในจังหวัด บุรีรัมย์

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษา วิเคราะห์ความเสียหายของอุโบสถพื้นถิ่นในจังหวัดบุรีรัมย์ ที่มีอายุ 50 ปีขึ้นไปมาทำการศึกษาจำนวน 8 หลัง ได้แก่ วัดหนองบัวเจ้าป่า วัดบวร วัดหลักศิลา วัดโพธาราม วัดโพธิ์ทอง วัดบรมคงคา วัดท่าเรียบ และวัดสุคันธารมย์ โดยแยกเป็นย่อย 3 กลุ่มตามลักษณะทางสถาปัตยกรรมของอุโบสถ รวมทั้งวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลทำให้เกิดความเสียหายขึ้นกับอุโบสถ จึงจำเป็นต้องลงพื้นที่เก็บรวบรวมข้อมูลและทำการถ่ายภาพรอยร้าวเพื่อใช้ในการวิจัย จากการศึกษานี้ พบว่าความเสียหายนั้นเกิดได้จากหลายปัจจัย โดยแบ่งตามลักษณะของรอยร้าวได้ 6 ประเภท ได้แก่ รอยร้าวเฉียงหรือทแยงมุม รอยร้าวแตกลายงา รอยร้าวเฉียงมุมวงกบประตูและหน้าต่าง รอยร้าวจุดต่อผนัง รอยร้าวในแนวรอบ รอยร้าวในแนวดิ่ง เมื่อทำการวิเคราะห์ความเสียหายเหล่านั้นแล้วอย่างละเอียด จึงได้พบปัจจัยที่ก่อให้เกิดรอยร้าว มี 4 ปัจจัย ได้แก่ ความชื้น น้ำหนักโครงสร้าง การทรุดตัว การเสื่อมสภาพของวัสดุ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอายุการใช้งานของอุโบสถอีกด้วย หลังจากทราบถึงปัจจัยที่ได้กล่าว มาข้างต้นแล้ว จึงนำผลที่ได้มาอภิปรายผลและให้ข้อเสนอแนะกับผู้ดูแลอาคารและผู้วิจัยท่านอื่นต่อไป