การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษากระบวนการทำกระปือ ของอาจารย์สุวัฒน์ อยู่แท้กูล อำเภอหนองกี่
จังหวัดบุรีรัมย์ โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพทางวัฒนธรรม ซึ่งได้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสังเกต เก็บรวบรวม
ข้อมูลจากภาคสนาม จากการสำรวจ สังเกต สัมภาษณ์ การสนทนากลุ่ม จากนักผลิตกระปือ คืออาจารย์อาจารย์สุวัฒน์ อยู่
แท้กูล และกลุ่มตัวแทนนักดนตรี นักร้อง ประชาชน ผู้ขายสินค้าดนตรี จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบ
สำรวจเบื้องต้น แบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง แบบสังเกต การสนทนากลุ่ม และแบบประชุมเชิงปฏิบัติการ ผลการวิจัย พบว่า
อาจารย์สุวัฒน์ อยู่แท้กูล ให้ความสำคัญในกระบวนการทำกระปือ การคัดไม้ที่หาได้ง่ายในท้องถิ่นมาทำตัวกระปือ การใช้
อุปกรณ์ช่างไฟฟ้าในการทำตัวกระปือ ให้ความสำคัญในความถูกต้องตามส่วนประกอบของกระปือ ทำ ให้คุณภาพเสียงกระ
ปือชัด นุ่มนวล อันเกิดมาจากประสบการณ์ทางดนตรีพื้นบ้านและความรู้ทางด้านช่าง ของอาจารย์สุวัฒน์ อยู่แท้กูล มีความ
เข้าใจในศาสตร์เสียงดนตรี ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ใช้ในกระบวนการและการตกแต่งเสียงกระปือ จึงเป็นที่ยอมรับว่ามีคุณภาพ
เสียงที่ดี และเป็นที่ยอมรับในกลุ่มนักดนตรี
This research aimed to study the process of making Kra-Peu: a musical instrument of Ajarn
Suwat Yuthaekun at Nong Ki district, Buriram province, Thailand. This research was the cultural qulitative
research based on fieldwork: observing the making process and analyzing the songs. Data were collected
from fieldwork by servaying, observing, interviewing, focus group with key performants or a Kra-Peu maker:
Ajarn Suwat Yuthaekun and casual Informants, singer, people, musical instrument seller from 10 people.
Basic survey, structured interview, observes of focus group and workshops were used as the research
instrument. Result of research was that Ajarn Suwat Yuutahkul had given importance in the making process of Kra-Peu about the quality of choosing
a wood and using new equipments for making the
instrument. The beautiful decoration, carving and
design were used carefully. Other parts such as
the tuners, frets, head of Kra-Peu and so on had
importance for the high quality of its sound which
was produced from the expreriences of Ajarn
Suwat Yuthaekun. He also had knowledges of music
which was an important factor for making process
of Kra-Peu and was widely accepted by musicians.
