บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินคุณภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่อง การอ่านเพื่อความเข้าใจ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 2) พัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วย สอน ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของ กลุ่มทดลองหลังการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน และกลุ่มควบคุมหลังการเรียนรู้ปกติ 4) ศึกษาดัชนีประสิทธิผลของการเรียนรู้ของกลุ่มทดลองที่เรียนด้วยบทเรียนที่พัฒนาขึ้น 5) ศึกษา ความพึงพอใจของกลุ่มทดลองที่เรียนด้วยบทเรียนที่พัฒนาขึ้น และ 6) ศึกษาความคงทนการ เรียนรู้ของกลุ่มทดลองหลังการเรียนรู้ด้วยบทเรียนที่พัฒนาขึ้น กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนห้วยผึ้งพิทยา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3 คัดเลือก 2 ห้องเรียน กำหนดเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคลุม กลุ่มละ 39 คนโดยวิธีสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ คือ บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบ ประเมินความพึงพอใจ และแบบประเมินบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน สถิติที่ใช้คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ t-test (Independent) ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้เชี่ยวชาญมีความคิดเห็นต่อคุณภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนที่พัฒนาขึ้นอยู่ในระดับมาก ( X = 3.90 ,S.D.= 0.60) 2) บทเรียนมีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ เท่ากับ 85.38/ 83.93 อยู่ใน เกณฑ์ที่กำหนดคือ 80/80 3) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4) ดัชนีประสิทธิผลของการเรียนรู้ของกลุ่ม ทดลองที่เรียนด้วยบทเรียนที่พัฒนาขึ้นมีค่าเท่ากับ 64.46 5) กลุ่มทดลองมีความพึงพอใจต่อ บทเรียนในระดับมาก ( X = 3.75 S.D. = 0.55) และ 6) ความคงทนการเรียนรู้ของกลุ่มทดลองที่ เรียนด้วยบทเรียนที่พัฒนาขึ้นอยู่ในเกณฑ์ที่กำหนด เมื่อเวลาผ่านไป 7 วัน และ 30 วัน