การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อค้นหาปัจจัยที่มีอำนาจพยากรณ์และอิทธิพลสัมพันธ์ ต่อความมีประสิทธิผลของโรงเรียนดนตรีเอกชนในประเทศไทย โดยมีวัตถุประสงค์ดังนี้ (1) ศึกษาระดับประสิทธิผลของโรงเรียนดนตรีเอกชนในด้านผลสัมฤทธิ์และการหยุดเรียนกลางคัน และ (2) ศึกษาปัจจัยอิทธิพลต่อความมีประสิทธิผลของโรงเรียนดนตรีเอกชน ประชากรและ กลุ่มตัวอย่างคือโรงเรียนดนตรีเอกชนจำนวน 131 แห่งทั่วประเทศ สุ่มตัวอย่างโดยใช้ตาราง เลขสุ่มของ Krejcie และ Morgan ได้กลุ่มตัวอย่างผู้ให้ข้อมูล 873 คนประกอบด้วยผู้บริหาร โรงเรียน 97 คน ครูผู้สอน 388 คน และผู้ปกครองนักเรียน 388 คน วิธีเก็บข้อมูลใช้ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในสำหรับวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วย สถิติพื้นฐาน การวิเคราะห์ ถดถอยพหุ การวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (SEM) โดยเทคนิค Partial least squares approach (PLS) สรุปผลการวิจัย (1)ผลสัมฤทธิ์ของโรงเรียนดนตรีแบบสัมปทานเอกชนและ ผู้ประกอบการมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการหยุดเรียนกลางคันไม่แตกต่างกันซึ่ง ผลสัมฤทธิ์อยู่ในระดับมากร้อยละ 70-79 และการหยุดเรียนกลางคันอยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์ คือไม่ถึงร้อยละ 80 (2) ปัจจัยอิทธิพลชี้ความมีประสิทธิผลของโรงเรียนดนตรีเอกชนคือ ภาวะ ผู้นำของผู้บริหารโรงเรียนและการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองมีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อม ส่วน ปัจจัยที่มีอิทธิต่อประสิทธิผลแต่ผ่านปัจจัยอื่นมีดังนี้ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมของ ผู้ปกครองคือ ภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียน การบริหารจัดการ บรรยากาศโรงเรียนและ หลักสูตรโรงเรียน มีทั้งทางตรงและทางอ้อม ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อหลักสูตรโรงเรียนคือ บรรยากาศโรงเรียนและการบริหารจัดการมีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อม ปัจจัยที่มีอิทธิพล ด้านการบริหารจัดการคือ ภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียนและภาวะผู้นำของครูผู้สอนมีอิทธิพล ทางตรงและทางอ้อม ปัจจัยที่มีอิทธิพลด้านภาวะผู้นำของครูผู้สอนคือ ภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียน และปัจจัยที่มีอิทธิพลทางด้านภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียนคือบรรยากาศโรงเรียน ซึ่งทั้งสองปัจจัยมีอิทธิพลทางตรง