Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษา ความพึงพอใจ เปรียบเทียบระดับความพึงพอใจความรู้ความเข้าใจ และปัญหาข้อเสนอแนะของผู้เข้าอบรมต่อโครงการอบรมคุณธรรมจริยธรรมค่ายพุทธบุตร วัดป่าบ้านไพรบูลย์ ตำบลบ้านไทร อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์ แบ่งเป็น 6 ด้าน คือ ด้านสถานที่และสิ่งแวดล้อม ด้านวิทยากร ด้านวิธีการฝึกอบรม ด้านกิจกรรม ด้านการมีส่วนร่วม ด้านประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกอบรม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้เข้าอบรมจำนวน 248 คน ซึ่งได้จากการคำนวณตามสูตร ยามารเน่ ( Yamane) ทำการสุ่มอย่าง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม ชนิดมาตรส่วน ประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่น .9594 และข้อสอบวัดความรู้จำนวน 20 ข้อ สถิติที่ใช้ในวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วย ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าคะแนนที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ( One way ANOVA ) เปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่ตามวิธีของเชฟเฟ ( Scheffe) กำหนดค่าสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .05 ผลการวิจัยพบว่า 1. ความพึงพอใจของผู้เข้าอบรมคุณธรรมจริยธรรม โดยรวมพึงพอใจอยู่ในระดับมากมีค่าเฉลี่ย (x) เท่ากับ 3.96 2. ผลการเปรียบเทียบระดับความพึงพอใจของผู้เข้าอบรมคุณธรรมจริยธรรม พบว่า เมื่อจำแนกตามตัวแปร ระดับการศึกษาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนเพศ อายุ สถานภาพของบิดา มารดา การพักอาศัย และเคยผ่านการอบรมคุณธรรมจริยธรรม โดยไม่แตกต่างกัน 3. ความรู้ความเข้าใจผู้เข้าอบรมคุณธรรมจริยธรรม พบว่า มีความรู้ความเข้าใจในระดับดี 4. ปัญหาที่มีต่อการอบรมคุณธรรมจริยธรรม ค่ายพุทธบุตร วัดป่าบ้านไพบูลย์ ตำบลบ้านไทร อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์ คือ ห้องน้ำ – ห้องสุขา และห้องอาบน้ำไม่เพียงพอ อุปกรณ์เครื่องนอนไม่เพียงพอแก่ผู้เข้าอบรม วิทยากรใช้เวลาบรรยายยาวนานให้พักผ่อนและทำภารกิจส่วนตัวน้อย พี่เลี้ยงปฏิบัติตนไม่เป็นแบบอย่างที่ดี เวลาในการทำกิจกรรมแต่ละกิจกรมน้อย
