ปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกกลางคันของนักเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีความม่งหมายเพื่อศึกษา เปรียบเทียบความคิดเห็น และศึกษาข้อเสนอแนะของผู้บริหารโรงเรียนและครูที่มีต่อปัจจัยที่ส่งผงต่อการออกกลางคันของนักเรียนโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32 จำแนกตามสถานภาพตำแหน่ง และขนาดของโรงเรียน กลุ่มตัวอย่างจำนวน 468 คน จำแนกเป็นผู้บริหารโรงเรียนจำนวน 123 คน และครูจำนวน 345 คน โดยการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามตารางของเครจชี่และมอร์แกน จากนั้นทำการสุ่มแบบชั้นภูมิ และสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .958 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้ Independent t-testและทดสอบ F-test เมื่อพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติจึงทำการทดสอบรายคู่ด้วยวิธีการของเชฟเฟ่กำหนดค่าสถิติที่ระดับนัยสำคัญ.05 ผลการวิจัยพบว่า 1.ผู้บริหารโรงเรียนละครู โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต32 มีความคิดเห็นต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกการคันของนักเรียน โดยรวมเห็นด้วยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านครอบครัว ด้านพฤติกรรมนักเรียน และด้านโรงเรียนและสภาพแวดล้อมอยู่ในระดับมาก ส่วนด้านการจัดการเรียนการสอนอยู่ในระดับปานกลาง 2.ผู้บริหารโรงเรียนและครู โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมเขต 32 มีความคิดเห็นตอปัจจัยที่ส่งผลต่อการออกกลางคันของนักเรียน โดยรวมและรายด้าน ที่มีสถานภาพตำแหน่งปฏิบัติหน้าที่ในโรงเรียนขนาดต่างกัน ไม่แตกต่างกัน 3.ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของผู้บริหารโรงเรียนและครูที่มีต่อการออกกลางคันของนักเรียนโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต32 ในแต่ละด้านโดยสรุปมีดังนี้ ด้านโรงเรียนและสภาพแวดล้อมคือ รงเรียนควรติดตามนักเรียนอย่างต่อเนื่องและเป็นระบบเพื่อที่จะได้แก้ปัญหาได้รวดเร็ว ทันการณ์ ด้านการจัดการเรียนการสอน คือ ครูไม่ควรมอบหมายชิ้นงานมากจนเกินไป เพื่อไม่ให้นักเรียนเกิดความท้อถอย ด้านพฤติกรรมนักเรียน คือ นักเรียนมักขาดเรียน หนีเรียน ไม่ปฏิบัติตามกฎของโรงเรียนบ่อยครั้ง จึงต้องออกกลางคัน และด้านครอบครัวนักเรียนต้องอาศัยอยู่กับญาติซึ่งไม่ใช่บิดา มารดา ทำไห้ไมได้รับการดูแลเอาใจใส่เท่าที่ควร