การวิเคราะห์กลวิธีการแปลบันเทิงคดีจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทย:กรณีศึกษาเรื่อง ก้าวรักในรอยจำ

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัยในครั้งนี้คือวิเคราะห์และหาความถี่ของแต่ละกลวิธีการแปลที่พบในนวนิยายเรื่องก้าวรักรอยจำซึ่งทำการแปลจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยตามกรอทฤษฏีการแปลของ สัญฉวี สายบัว (2553) นวนิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยภาคภาษาอังกฤษและภาคภาษาไทย ภาคภาษาอังกฤษคือ A Walk to Remember เขียนโดยนิโคลัส สปาร์ค นักเขียนชาวอเมริกัน และภาคภาษาไทยคือ ก้าวรอยในรอยจำ แปลโดยจิระนันท์ พิตรปรีชา นักแปลที่มีชื่อเสียงชาวไทย กลุ่มตัวอย่างของงานวิจัยนี้ได้มา โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจงประกอบด้วยบทที่ 1 ถึงบทที่ 3 ในการศึกษาวิจัยนี้ได้ใช้ระเบียบการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ระเบียบวิจัยเชิงปริมาณใช้ในการคำนวณหาค่าความถี่และร้อยละของแต่ละกลวิธีการแปลที่พบในการวิจัย รวมทั้งการคำนวณหาค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่างข้อคำถามกับวัตถุประสงค์ ส่วนระเบียบวิจัยเชิงคุณภาพเกี่ยวข้องกับกระบวนการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์แบบตีความกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้นำมาทำการวิเคราะห์หากลวิธีการแปลโดยใช้กรอบทฤษฏีการแปลของสัญฉวี สายบัว ผลการวิจัยพบว่า ผู้แปลได้ใช้กลวิธีการแปลทั้ง 5 ประเภทในระดับคำดังนี้ คือ การเติมคำอธิบาย การใช้วลีหรือประโยคแทน การใช้คำที่อ้างอิงถึงความหมายที่กว้างขึ้นแทนคำที่อ้างอิงถึงสิ่งที่เฉพาะกว่า การเติมตัวเชื่อมระหว่างกลุ่มความคิดต่างๆ การตัดคำหรือสำนวนทิ้งไป ส่วนการแปลในระดับโครงสร้างพบว่า ผู้แปลได้ใช้กลวิธีการแปลหลัก 3 ประเภท ดังนี้ คือ ระดับเสียง ระดับโครงสร้างของคำ และระดับโครงสร้างประโยค