ปัจจัยภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการรองรับการกระจายอำนาจด้านการส่งเสริมสุขภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีความมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาประสิทธิผลการรองรับการกระอำนาจด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2) เพื่อศึกษาปัจจัยภาวะผู้นำของนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และผู้นำชุมชน/หมู่บ้าน ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และ 3) เพื่อสร้างโมเดลพหุระดับปัจจัยผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจานอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัยประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 135 แห่ง และชุมชน/หมู่บ้าน จำนวน 405 แห่ง โดยผู้ตอบแบบสอบถามทั้งสิ้น จำนวน 2,025 คน ได้แก่นายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 135 คน ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 135 คน ปลัดองค์กรปกครองส่านท้องถิ่น จำนวน 135 คน และผู้นำชุมชน/หมู่บ้าน จำนวน 1,620 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม จำนวน 3 ฉบับ วิเคราะห์ข้อมูลหาค่าสถิติพื้นฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันโดยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ และวิเคราะห์พหุระดับด้วยโปรแกรม HLM (Hierarchical Linear Model) จากการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า 1. ประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ปัจจัยภาวะผู้นำ ระดับนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และระดับผู้นำชุมชน/หมู่บ้าน ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สรุปผลได้ดังนี้ 2.1. ปัจจัยภาวะผู้นำระดับนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทุกปัจจัยไม่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2.2. ปัจจัยด้านความรู้ความสามารถและทัศนะคติในการทำงาน ในระดับผู้นำชุมชน/หมู่บ้านมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับประสิทธิผลของการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริงคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 3. โมเดลพหุระดับปัจจัยผู้นำ ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พบว่า ปัจจัยระดับผู้นำชุมชน/หมู่บ้านทั้งหมดร่วมกัน และระดับนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และปลัดองค์กรปกตรองส่วนท้องถิ่น ทั้งหมดร่วมกันสามารถอธิบายประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิต ได้ร้อยละ 45.77 และ16.16 ตามลำดับส่วนปัจจัยนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั้งหมดร่วมกัน ไม่สามารถอธิบายค่าเฉลี่ยของสัมประสิทธิ์ถดถอยของทัศนคติในการทำงานในระดับผู้นำชุมชน/หมู่บ้านได้