Abstract:
งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาการให้บริการรถไฟฟ้ารับ-ส่งนักศึกษา ในมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ในวันจันทร์ถึงวันศุกร์ ในช่วงเวลา 08.00-16.00น. แล้วนำไปสร้างแบบจำลองในโปรแกรมจำลองสถานการณ์ในงานอุตสาหกรรม โดยการให้บริการแบบเดิมสายที่ 1 ได้กำหนดค่าเวลาความถี่ระหว่างการเข้ามาใช้บริการ 6.73 นาที สายที่ 2 ได้กำหนดค่าเวลาความถี่ระหว่างการเข้ามาใช้บริการ 8.83 นาที สายที่ 3 ได้กำหนดค่าเวลาความถี่ระหว่างการเข้ามาใช้บริการ 7.18นาที กลุ่มผู้จัดทำวิจัยได้ศึกษาการทำงาน (Work Study) ในการศึกษาการทำงาน และใช้เทคนิคหลักการตั้งคำถาม 5W1H (ใช้ What & Why ในการตั้งคำถาม) เพื่อวิเคราะห์ปัญหานำไปใช้ในเทคนิคการคิดวิธีการปรับปรุง ECRS (ใช้ S ทำให้ง่ายขึ้น โดยออกแบบเส้นทางที่ครอบคลุมทุกเส้นทางในมหาวิทยาลัย)แล้วนำไปสร้างในแบบจำลองสถานการณ์ในงานอุตสาหกรรม (Arena) ผลลัพธ์การจำลองสถานการณ์พบว่า สายที่ 1 ค่าเวลาเฉลี่ยที่ลูกค้าอยู่ในระบบแบบเดิม เท่ากับ 7.87 นาที และแบบใหม่ เท่ากับ 9.26 นาที จำนวนรอบในการให้บริการรถไฟฟ้าแบบเดิม เท่ากับ 56 รอบต่อวัน และแบบใหม่ เท่ากับ 59 รอบต่อวัน สายที่ 2 ค่าเวลาเฉลี่ยที่ลูกค้าอยู่ในระบบแบบเดิม เท่า กับ 10.71 นาที และแบบใหม่เท่ากับ 8.99 นาที จำนวนรอบในการให้บริการรถไฟฟ้าแบบเดิม เท่ากับ 49 รอบต่อวัน และแบบใหม่ เท่ากับ 51รอบต่อวัน สายที่ 3 ค่าเวลาเฉลี่ยที่ลูกค้าอยู่ในระบบแบบเดิม เท่ากับ 9.11 นาที และแบบใหม่ เท่ากับ 9.53 นาที จำนวนรอบในการให้บริการรถไฟฟ้าแบบเดิม เท่ากับ 62 รอบต่อวัน และแบบใหม่ เท่ากับ 57รอบต่อวัน ซึ่งพบว่าการให้บริการรถไฟฟ้า (แบบใหม่) สามารถเพิ่มจำนวนรอบต่อการให้บริการต่อวันเพิ่มมากขึ้น และได้เส้นทางที่ให้บริการอย่างครอบคลุมในทุกเส้นทาง
