ผลของโปรแกรมพัฒนาคุณธรรมต่อนิสิตคณะพยาบาลศาสตร์ บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental research designs) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรม การพัฒนาคุณธรรมต่อนิสิตคณะพยาบาลศาสตร์ บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นิสิตคณะพยาบาลศาสตร์บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น ที่มีคะแนนคุณธรรม ในระดับตํ่า (คะแนนเฉลี่ยตั้งแต่ 52.5ลงมา)จํานวน 158 คน สุ่มอย่างง่าย เป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 78 คน โดยกลุ่มทดลองจะได้รับการพัฒนาคุณธรรมตามโปรแกรม จํานวน 4 วัน ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับโปรแกรมใดๆ การทดลองแบ่งเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ยร้อยละ และสถิติ Independent t- test โดยกาหนดระดับนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยพบว่า มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีการทดลองและระยะเวลาการทดลองอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .05) นิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนนเฉลี่ยระดับคุณธรรมในระยะหลังการทดลอง สูงกว่านิสิตกลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .05) นิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนนเฉลี่ยระดับคุณธรรมในระยะติดตามผล สูงกว่านิสิตกลุ่มควบคุม อยางมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .05) นิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนนเฉลี่ยระดับคุณธรรมในระยะหลังการทดลอง สูงกว่าระยะก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .05) และนิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนน เฉลี่ยระดับคุณธรรมระยะติดตามผล สูงกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .05) สรุปได้ว่าโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรมมีประสิทธิภาพในการช่วยพัฒนาระดับคุณธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น ได้จริง