การพัฒนารูปแบบการป้องกันอุบัติเหตุสําหรับนักเรียนประถมศึกษา โรงเรียนวัดโพธิ์ทอง อําเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์

Abstract

การวิจัยรูปแบบการวิจัยในครั้งนี้มีเป้าหมายเพื่อพัฒนารูปแบบการปองกันอุบัติเหตุสําหรับนักเรียนประถมศึกษา โรงเรียน วัดโพธิ์ทอง อําเภอเมืองบุรีรัมย จังหวัดบุรีรัมย์ กลุ่มตัวอย่างมีจํานวนทั้งหมด 120 คน คือ นักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 1–6 จํานวน 60 คน และผู้ปกครองจํานวน 60 คน แบ่งการศึกษาออกเป็น 4 ระยะ คือ วิเคราะห์สถานการณ์การเกิดอุบัติเหตุใน นักเรียน วางแผนปฏิบัติเพื่อหาแนวทางป้องกันอุบัติเหตุในนักเรียน ทดลองใช้รูปแบบการป้องกันอุบัติเหตุ และประเมินผล เครื่อง มือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ แบบบันทึกข้อมูลและแบบสอบถาม ซึ่งแบบสอบถามหาค่าความเชื่อมั่นโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์ แอลฟาของครอนบาค (Cronbach’s Alpha Coeffi cient) ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.82 และ 0.86 ในกลุ่มของนักเรียนและ กลุ่มผู้ปกครอง ตามลําดับ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา Pair samples t – test ผลการวิจัยพบว่า เมื่อนํา รูปแบบการป้องกันอุบัติเหตุไปใช้ พบว่า มีผลช่วยเพิ่มพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุและลดการบาดเจ็บของนักเรียน มีการบริหารจัดการเพื่อสร้างความปลอดภัย ที่สําคัญพบว่า นักเรียนและผู้ปกครองมีพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุสูงขึ้นอย่าง มีนัยสําคัญทางสถิติ (p < 0.001) ถ้าจะนํารูปแบบการป้องกันอุบัติเหตุไปใช้ต้องปรับให้เหมาะสมตามบริบทของโรงเรียนอื่น ๆ