ชุมชนช่างพลังงานทดแทน กรณีศึกษากลุ่มเกษตรกร บ้านเหล่าเหนือ ตำบลห้วยแก อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ออกแบบวิธีวิจัยภายใต้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี ของระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ผสานรวม ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ และประยุกต์ใช้ระเบียบวิทยาวิจัยเพื่อท้องถิ่น ดำเนินการ 3 ขั้นตอน เพื่อ 1) ศึกษาสถานการณ์ ความต้องการและปริมาณการใช้พลังงาน ในระดับครัวเรือน 2) ค้นหาศักยภาพการผลิตพลังงานทดแทนและ 3) พัฒนา เกษตรกรเป็นช่างพลังงานทดแทน ด้วยองค์ความรู้และเทคโนโลยี บนฐานภูมิปัญญาที่มีของเกษตรกรกลุ่มเป้าหมาย ชุมชน บ้านเหล่าเหนือ จำนวน 15 คน จากการฝึกอบรม ด้วยเอกสารการฝึกอบรม และการวิเคราะห์ข้อมูลผลการพัฒนา ด้วย สถิติค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน จากแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ แบบสอบถามความคิดเห็นและสัมมนา กลุ่ม โดยนวัตกรรม ชุมชนช่างพลังงานทดแทน สู่สังคมแห่งการเรียนรู้ร่วมกันแบบเชื่อมโยงปัจจัย 4 จากพลังงาน สู่อาหาร การกินอยู่บนวิถีทฤษฏีใหม่ ผลการวิจัยพบว่า 1) สถานการณ์ความต้องการ และปริมาณการใช้พลังงานระดับครัวเรือน คือ ลูกหลาน และต้องการใช้ไฟฟ้าในไร่นาเพื่อสูบนํ้าทำเกษตรกรรมและให้แสงสว่าง ในการเฝ้าระวังผลผลิต 2) ศักยภาพ การผลิตพลังงานไฟฟ้าในไร่นาระดับครัวเรือนเกษตรกร จากทรัพยากรที่มีอยู่คือ พลังงานแสงอาทิตย์ ศักยภาพการผลิต พลังงานทดแทนอย่างยั่งยืน คือ ลูกหลาน ที่ได้รับการถ่ายทอดองค์ความรู้ เทคโนโลยี และภูมิปัญญา จำนวน 4 คน 3) ผล การพัฒนาเกษตรกรพื้นที่เป้าหมาย และเครือข่ายรอบนอกพื้นที่จำนวน 19 คน สู่ความเป็นช่างพลังงานทดแทน ด้วยการ จัดฝึกอบรมผ่านหลักสูตร การผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์ ข้อค้นพบที่ได้ คือ ผ่านเกณฑ์การทดสอบทุกคน ด้วยผล คะแนนเฉลี่ย 7.55 คะแนน จาก 10 คะแนน และมีผลการทดสอบประสิทธิผล ที่ค่าเฉลี่ยด้านความพึงพอใจ ในการเข้ารับ การฝึกอบรม ดีมาก ที่ค่าเฉลี่ย 4.49 มีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานที่ 0.48

This study was mixed methodology between qualitative and quantitative research. The objectives were 1) to study the need and quantity of energy using in household level 2) to find out the potential of renewable energy production 3) to develop the framers as renewable energy technicians by using technological knowledge related to indigenous knowledge of 15 farmers group at Ban Lao Nuea by taking training course. The statistic were percentage, mean and standard deviation from achievement test, questionnaire, and focus group from innovation development of renewable energy technicians community was used collaborative learning society in renewable energy self – sustainable management in household level. The research of this could be concluded that. 1) The situations of the need and quantity using in household level was the children and energy usage needed electricity for water pumping and light for product controlling. 2) Potential in generating electricity for the paddy field in household level was used from solar energy. Potential in renewable energy sustainable production were new generation who educated in technological knowledge and indigenous knowledge from 4 people. 3) The result in development for 19 farmers becoming renewable energy technicians by learning solar energy generating electricity course was the score 7.55 from 10 score and the mean of satisfaction was excellent at averaging 4.49 with a standard deviation 0.48.