แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ได้ถูกบรรจุไว้ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 ซึ่งจะสำเร็จผลเป็นรูปธรรมได้ด้วยการผลักดันให้เกิดการนำแนวคิดนี้สู่การปฏิบัติในพื้นที่พร้อมต่อการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญตามหลักการของแผนฯ11 คือการรักษาความต่อเนื่องของแผนพัฒนาฉบับที่ 10 ที่ใช้แนวทางการพัฒนาประเทศตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยึดคนเป็นศูนย์กลาง เพื่อพัฒนาประเทศสู่ความสมดุลของมิติทางเศรษฐกิจ สังคม ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม โดยเน้นที่การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีความรู้และสมรรถนะที่สอดคล้องกับโครงสร้างการผลิตและบริการบนฐานความรู้และเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ซึ่งเป็นเงื่อนไขสำคัญของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง จากเหตุผลข้างต้นศูนย์บริการวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ได้รับผิดชอบการบริการวิชาการแก่ประชาชนอย่างต่อเนื่อง ประกอบการเห็นว่าการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนเป็นส่วนสำคัญในการสร้างอาชีพและรายได้ให้แก่ประชาชน โดยเฉพาะในภาคเกษตรกรที่มีการว่างเว้นจากฤดูกาลทำนาโดยรวมกลุ่มกันสร้างอาชีพตามความถนัดและศักยภาพที่มีในชุมชน ผลิตภัณฑ์ชุมชนจึงเกิดขึ้น ทำให้หลายๆชุมชนมีผลิตภัณฑ์ชุมชนประเภทต่างๆ ที่ส่งเสริมอาชีพ แต่ผลิตภัณฑ์ชุมชนที่มีในจังหวัดบุรีรัมย์ ทั้งในด้านการบรรจุภัณฑ์ที่ใช้ ยังเป็นการใช้วัสดุจากโรงงาน เป็นกล่องกระดาษ,พลาสติก ซึ่งเป็นการเพิ่มต้นทุนการผลิตอย่างมาก และราคาค่อนข้างสูง บางครั้งราคาบรรจุภัณฑ์สูงกว่าผลิตภัณฑ์ทำให้ผลิตภัณฑ์ชุมชนมีราคาสูง จนได้รับผลตอบแทนน้อย ขายยาก เป็นต้น ประกอบกับรูปแบบของผลิตภัณฑ์ชุมชนก็ขาดความทันสมัย และไม่เป็นที่ต้องการของตลาด ขาดการนำความรู้ที่เป็นวิชาการมาผสมผสาน เช่น การตัดเย็บ การออกแบบ หรือการรักษาความคงทนให้ได้มาตรฐาน ด้วยความสำคัญดังกล่าว ศูนย์บริการวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์ จึงเห็นว่า หากมีการส่งเสริมถ่ายทอดองค์ความรู้ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนที่ชาวบ้านมีอยู่แล้ว โดยอาศัยการนำความรู้ทางวิชาการ ผสมผสานกับสิ่งที่มีในชุมชนแล้ว จะการสร้างความภูมิใจและสร้างเอกลักษณ์ของชุมชนได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญเป็นการส่งเสริมเทคโนโลยีที่สามารถนำไปใช้ได้อย่างยั่งยืน โดยชุมชนเองต่อไป