บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาความสามารถทางคณิตศาสตร์ของนักเรียน 2) ศึกษาความสามารถทางคณิตศาสตร์ในชีวิตประจ าวันของนักเรียนจ าแนกตามประเภทความสามารถ ทางคณิตศาสตร์ 3)ศึกษาแนวคิดในการน าความสามารถทางคณิตศาสตร์ไปใช้ในชีวิตประจ าวันของ นักเรียน ระหว่างห้องเรียนพิเศษและห้องเรียนคละความสามารถ กลุ่มเป้าหมายในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2560 จ านวน 75 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1)แบบวัดความสามารถทางคณิตศาสตร์ 2) แบบทดสอบการน าความสามารถทางคณิตศาสตร์ไปใช้ในชีวิตประจ าวัน 3)แบบสัมภาษณ์แนวคิดใน การน าความสามารถทางคณิตศาสตร์ไปใช้ในชีวิตประจ าวัน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ น าเสนอข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เชิงพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า นักเรียนส่วนใหญ่มีความสามารถทางคณิตศาสตร์อยู่ในระดับปานกลาง มีการน า ความสามารถทางคณิตศาสตร์ไปใช้ในชีวิตประจ าวันได้ในระดับปานกลาง แนวคิดของนักเรียน ห้องเรียนพิเศษมีการน าความสามารถทางคณิตศาสตร์ได้อย่างน้อย 2-3 ด้าน ส่วนนักเรียนห้องเรียน คละความสามารถมีการน าความสามารถทางคณิตศาสตร์ไปใช้ได้เพียงด้านเดียวหรือไม่มีความ พยายามในการหาค าตอบ