บทคัดย่อ การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาระดับการได้รับข้อมูล ระดับการ รับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วย ระดับความสามารถในการปฏิบัติกิจกรรม และความสัมพันธ์ ระหว่างการได้รับข้อมูล การรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วย และความสามารถในการปฏิบัติ กิจกรรมในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจแบบเปิด กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจ แบบเปิด ในหอผู้ป่วยศัลยกรรม โรงพยาบาลศูนย์ในภาคใต้ 2 แห่ง จำนวน 103 ราย เลือกกลุ่ม ตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ เป็น แบบสอบถามการได้รับข้อมูล การรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วย และความสามารถในการ ปฏิบัติกิจกรรมหลังผ่าตัดหัวใจ เครื่องมือได้รับการตรวจสอบความตรงโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน แบบสอบถามการได้รับข้อมูลและแบบประเมินความสามารถในการปฏิบัติกิจกรรมมีค่า สัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบัคเท่ากับ 0.89 และ 0.86 ตามลำดับ แบบสอบสอบถามการรับรู้ความ รุนแรงของการเจ็บป่วยมีค่าความสอดคล้องตรงกันเท่ากับ 1.0 วิเคราะห์ข้อมูลโดย การแจกแจง ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบตำแหน่งของ สเปียร์แมน ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับการได้รับข้อมูลโดยรวมอยู่ในระดับมาก (Χ 2.40, S.D. 0.37) ระดับการรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วยโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (Χ 5.80, S.D. 1.03) และระดับความสามารถในการปฏิบัติกิจกรรมหลังผ่าตัดหัวใจโดยรวมอยู่ในระดับสูง (Χ 20.20, S.D. 6.55) วิเคราะห์ความสัมพันธ์พบว่าการได้รับข้อมูลมีความสัมพันธ์ทางบวกกับ ความสามารถในการปฏิบัติกิจกรรมอย่างมีนัยสัมพันธ์ทางสถิติ (rs .40, p < .01) และการรับรู้ความ รุนแรงของการเจ็บป่วยมีความสัมพันธ์ทางลบกับความสามารถในการปฏิบัติกิจกรรมอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ (rs -.68, p < .01) ผลการศึกษาครั้งนี้ใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาคุณภาพการให้ข้อมูล เพื่อให้ผู้ป่วยรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วยตามความจริง และเพิ่มความสามารถในการ ปฏิบัติกิจกรรมหลังผ่าตัดในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจแบบเปิด