บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยด้านการดำเนินงาน การบริหารจัดการ และ ประสิทธิผลการประกอบธุรกิจร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม ในเขตอำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ เพื่อ ศึกษาความสัมพันธ์ และระดับการส่งผลของปัจจัยด้านการดำเนินงาน การบริหารจัดการ ของ ร้านค้า ปลีกแบบดั้งเดิม ต่อประสิทธิผลการประกอบธุรกิจ และเพื่อ ค้นหาตัวพยากรณ์ที่ดีสำหรับทำนาย ประสิทธิผลการประกอบธุรกิจร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม ประชากร คือ ร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม จำนวน 494 ร้านค้า กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 30 ของประชากร ได้กลุ่มตัวอย่าง คือ ร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม จำนวน 150 ร้านค้า ผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วย เจ้าของ/ผู้ประกอบการ ร้านละ 1คน และลูกค้า/ผู้ใช้บริการ ร้านละ 5 คน รวม 750 คน รวมผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 900 คน เครื่องมือในการวิจัยใช้แบบสอบถาม จำนวน 2 ฉบับ มีความแตกต่างกันที่ข้อคำถามเกี่ยวกับสถานภาพทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ส่วนเนื้อหาจะ เป็นประเด็นเดียวกัน ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบับ มีค่าเท่ากับ 0.928 เก็บรวบรวมข้อมูลเป็น ข้อมูลภาคสนาม ข้อมูลเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน หาค่าความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการดำเนินงาน การบริหาร จัดการ และประสิทธิผลการประกอบธุรกิจ โดยใช้สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน วิเคราะห์ระดับการส่งผลต่อประสิทธิผลการประกอบธุรกิจ ทั้งหมดที่เป็นตัวพยากรณ์โดย ใช้สถิติ Multiple Regression ค้นหาตัวพยากรณ์ที่ดี โดยใช้วิธีวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบเพิ่มตัวแปรแบบ เป็นขั้น (Stepwise Multiple Regression) สร้างสมการ จากตัวพยากรณ์ที่ดีในรูปสมการคะแนนดิบ และ สมการคะแนนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลการแสดงความคิดเห็น ข้อเสนอแนะจากแบบสอบถาม ปลายเปิด ด้วยการวิเคราะห์เนื้อความ (Content Analysis)