การวิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษ ของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์

Abstract

ข้อผิดพลาดในการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษของนักศึกษายังคงเกิดขึ้นอยู่เสมอ แม้ว่านักศึกษาได้เรียนภาษาอังกฤษมาหลายปีแล้วก็ตาม การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาข้อผิดพลาดในการเรียงความของนักศึกษา โดยมีจุดมุ่งหมายสองประการ คือ ประการที่หนึ่ง เพื่อค้นหาและแบ่งประเภท ข้อผิดพลาดใน การเขียนเรียงความของนักศึกษา และประการที่สอง เพื่อค้นหาสาเหตุของข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นในงานเขียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาในครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษ ชั้นปีที่ 3 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ จำนวน 38 คนที่ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง งานวิจัยนี้เก็บรวบรวมข้อมูล โดยการให้นักศึกษาเขียนเรียงความในหัวข้อ “A Memorable lncident of My LifeW” ความยาว 140 – 200 คำ โดยใช้เวลา 60 นาที งานเขียนเรียงความของนักศึกษาที่รวบรวมได้นำมาวิเคราะห์หาข้อผิดพลาดและแยกประเภทโดยใช้เกณฑ์การแบ่งประเภทข้อผิดพลาด ของ ดูเลย์และคณะ (Dulay et al : 1982) และข้อผิดพลาดทั้งหมดนำมาวิเคราะห์เพื่อหาสาเหตุของการเกิดความผิดพลาดโดยใช้เกณฑ์ของริชาร์ด (Richard : 1971; cited in Ellism, 1995:59)และนอริช (Norrish : 1983)ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้ 1.ข้อผิดพลาดที่พบในการเขียนเรียงความของนักศึกษามีอยู่ 3 ประเภท โดยข้อผิดพลาดด้านไวยากรณ์พบมากที่สุด อันดับสอง คือ ข้อผิดพลาดด้านคำศัพท์ และข้อผิดพลาดด้านโครงสร้างประโยคเป็นอันดับที่สาม 2.สาเหตุของข้อผิดพลาด 3 อันดับแรกที่พบในการเขียนเรียงความเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย คือ การมีมโนทัศน์ที่ผิดพลาด การไม่รู้ข้อจำกัดของกฎ และการใช้กฎไม่สมบูรณ์ ผลการศึกษาเสนอแนะว่า อาจารย์ผู้สอนภาษาอังกฤษควรเน้นการสอนด้านไวยากรณ์ ด้านคำศัพท์และด้านโครงสร้างประโยคให้มากขึ้นในการสอนการเขียนเรียงความ และจากสาเหตุของข้อผิดพลาดในงานเขียนที่พบในการวิจัยครั้งนี้ อาจารย์สอนภาษาอังกฤษควรจัดเตรียมและใช้หนังสือ และสื่อการสอนที่เหมาะสมกับความสามารถของผู้เรียนโดยเน้นการอธิบายให้เข้าใจความแตกต่างระหว่างภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เพราะจะทำให้นักศึกษามีความเข้าใจในเรื่องความคล้ายคลึงและความแตกต่างของทั้งสองภาษาดีขึ้น