ปัญหาการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาของโรงเรียนมัธยมในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนและครู เกี่ยวกับปัญหาการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาของโรงเรียนมัธยมในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีษะเกษ ในกรอบของเนื้อหา 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการเตรียมการ ด้านการดำเนินการ และด้านการรายงานผล โดยจำแนกตามสถานภาพตำแหน่งและขนาดของโรงเรียน กลุ่มตัวอย่างได้จากการสุ่มประชากร โดยกำหนดขนาดตามตารางของเครจซี่และมอร์แกน ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 278 คน ประกอบด้วยผู้บริหารโรงเรียน 25 คน และครู 253 คน จากโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีษะเกษ โดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมี 3 ลักษณะ คือ แบบตรวจสอบรายการ แบบมาตราส่วนประมาณค่าและแบบปลายเปิด มีค่าความเชื่อมั่น .9823 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ทดสอบสมมติฐาน ได้แก่การทดสอบค่าทีแบบกลุ่มที่เป็นอิสระต่อกัน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว เมื่อพบความแตกต่างจึงทำการเปรียบเทียบเป็นรายคู่ตามวิธีของเชฟเฟ่ กำหนดค่าสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .05 ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัญหาการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาของโรงเรียนมัธยมในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีษะเกษ ตามความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนและครูโดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับปานกลาง โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากสูงไปหาต่ำได้ดังนี้ ด้านการเตรียมการ ด้านการดำเนินการ และด้านการรายงานผล ตามลำดับ 2. การเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนและครูเกี่ยวกับปัญหาการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาของโรงเรียนมัธยมในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีษะเกษ จำแนกตามสถานภาพตำแหน่ง โดยภาพรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน 3. การเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนและครูเกี่ยวกับปัญหาการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาของโรงเรียนมัธยมในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีษะเกษ จำแนกตามขนาดของโรงเรียน โดยภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยคู่ที่แตกต่างกันคือโรงเรียนมัธยมขนาดเล็กกับโรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่ ส่วนคู่อื่นๆไม่แตกต่างกัน เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน ด้านการเตรียมการไม่แตกต่างกัน ด้านการดำเนินการแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิตที่ระดับ .01 โดยคู่ที่แตกต่างกันคือโรงเรียนมัธยมขนาดเล็กกับโรงเรียนมัธยมขนาดกลาง และโรงเรียนมัธยมขนาดเล็กกับโรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่ ส่วนคู่อื่นไม่แตกต่างกัน และด้านการรายงานผลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยคู่ที่แตกต่างกันคือโรงเรียนมัธยมขนาดเล็กกับโรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่ ส่วนคู่อื่นๆๆม่แตกต่างกัน 4. ความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะอื่นๆที่มีจำนวนมากที่สุดในแต่ละด้าน ได้แก่ ควรสรรหาบุคลากรที่มีความรู้มีทักษะและประสบการณ์มาเป็นแกนนำ ควรจัดประชุมเชิงปฏิบัติการให้บุคลากรมีความรู้เกิดทักษะในการปฏิบัติงาน และควรนำเสนอแนะผู้ตรวจประเมินมาใช้ปรับปรุงการดำเนินงานของสถานศึกษาอย่างจริงจัง