บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างและพัฒนารูปแบบเชิงสมมติฐานความสัมพันธ์โครงสร้าง เชิงเส้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน และ ตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบเชิงสมมติฐานความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่มีอิทธิพล ต่อประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานกับข้อมูลเชิงประจักษ์ผู้ให้ข้อมูล ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้บริหารสถานศึกษาครูแนะแนวและตัวแทนครูที่ปรึกษา จำนวน 570 คน จากโรงเรียน ที่เปิดทำการสอนตั้งแต ระดับอนุบาลหรือระดับชั้นประถมศึกษาป6ที่ 1 ถึงระดับชั้นมัธยมศึกษาปัที่ 6 ในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 190 โรงเรียน เครื่องมือที่ใช ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามตามแนวคิดทฤษฎีที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้ แก่ ร้อยละค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่มีอิทธิพล ต่อประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ด้วยการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพล เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบเชิงสมมติฐานตามแนวคิดทฤษฎีที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผลการวิจัยพบว่า 1. รูปแบบเชิงสมมติฐานความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของ ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่ผู้วิจัยสร้างและพัฒนาขึ้นจากแนวคิดทฤษฎีและ กรณีศึกษา (Case Study) ประกอบด้วยตัวแปรแฝง4ตัวโดยจำแนกเป็นตัวแปรแฝงภายใน 3 ตัว ได้ แก่ สร้าง องค์การแห่งการเรียนรู้ สร้างความร่วมมือกับชุมชนและประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนและตัวแปร แฝงภายนอก1ตัวได้ แก่ ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง 2. รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของระบบการดูแล ช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อยูในเกณฑ์ดีมีค่าไค้สแควร์ (χ 2) เท่ากับ 55.65 ค่าองศาอิสระ (df) เท่ากับ 41 ค่าความน่าจะเป็นหรือระดับนัยสำคัญทางสถิติ (p-value) เท่ากับ 0.063 ค่าไค้สแควร์สัมพัทธ์ (χ 2/df) มีค่าเท่ากับ 1.357 ค่าดัชนีวัดระดับความสอดคล้อง (GFI) เท่ากับ 0.957 ค่า ดัชนีวัดระดับความสอดคล้องที่ปรับแก้แล้ว (AGFI) เท่ากับ 0.904 ค่าดัชนีวัดระดับความกลมกลืน (SRMR) เท่ากับ 0.035 ค่าความคลาดเคลื่อนในการประมาณค่าพารามิเตอร์ (RMSEA) เท่ากับ 0.043 และมีค่าขนาดตัวอย่างวิกฤติ (CN) เท่ากับ 211.720 โดยมีค่าอิทธิพลรวมของแต่ละปัจจัยดังนี้ปัจจัยภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงมีอิทธิพลรวม เท่ากับ 0.64 ปัจจัยสร้างองค์การแห่งการเรียนรู้มีอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.33 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และปัจจัยสร้างความร่วมมือกับชุมชนมีอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.21 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานได้รับอิทธิพลทางตรงใน ทิศทางบวกจากปัจจัยสร้างองค์การแห่งการเรียนรู มีค่าอิทธิพลเท่ากับ 0.33 ปัจจัยสร้างความร่วมมือกับชุมชนมี อิทธิพลทางตรงในทิศทางบวกมีค่าอิทธิพลเท่ากับ 0.21 และในส่วนของปัจจัยภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงซึ่งเป็นตัว แปรแฝงภายนอกมีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิผลของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานใน ทิศทางบวกมีค่าอิทธิพลเท่ากับ 0.24 มีอิทธิพลทางอ้อมในทิศทางบวกโดยส่งผ่านปัจจัยสร้างองค์การแห่งการเรียนรู้ และปัจจัยสร้างความร่วมมือกับชุมชนมีค่าอิทธิพลเท่ากับ 0.40 และมีค่าอิทธิพลรวมเท่ากับ 0.64