Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1)กระบวนการพัฒนาการออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างสุขภาพและสมรรถภาพของผู้สูงอายุ 2)ผลการฝึกกิจกรรมการออกกำลังกายที่ส่งผลต่อการเสริมสร้างสุขภาพและสมรรถภาพของรางกายของผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุเพศหญิงอายุ 60 ปี ขึ้นไป ของตำบลชุมเห็ด อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน 60 คน แบ่งกลุ่มตัวอย่างเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มทดลองจำนวน 30 คน ฝึกโยคะสำหรับผู้สูงอายุ ไท้จี๋และชิกง จำนวน 8 สัปดาห์ ๆ ละ3 วัน รวมถึงให้ความรู้กระบวนการการพัฒนาการออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างสมรรถภาพทางกาย รวมเวลา 1.30 ชั่วโมง และกลุ่มควบคุม จำนวน 30 คน เก็บรวบรวมข้อมูลทดสอบสุขภาพและสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุ ได้แก่ 1)ความจุปอด 2) การทรงตัวแบบออสเนส 3)ความอ่อนตัว 4)ความแข็งตัวของขา ก่อนการฝึก หลังฝึกสัปดาห์ที่ 4 และ สัปดาห์ที่ 8 5)การสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลคำนวณค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ ทดสอบความแตกต่างรายคู่ของบอนเฟอโรนี่ (Bonferoni) และมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้
1.กลุ่มตัวอย่างมีความสุขภาพและสมรรถภาพทางกาย ได้แก่ความจุปอด การทรงตัว ความอ่อนตัวของร่างกาย และความแข็งแรงของขา ก่อนการฝึกไม่แตกต่างกัน แต่หลังฝึกสัปดาห์ที่ 4 พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีสุขภาพและสมรรถภาพทางกายดีกว่าควบคุม
2.เปรียบเทียบภายในกลุ่มตัวอย่าง พบว่า สุขภาพและสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุได้แก่ความจุดปอด การทรงตัว ความอ่อนตัวของร่างกาย และความแข็งแรงของขา หลังฝึกสัปดาห์ที่ 8 ดีกว่าก่อนการฝึกและหลังฝึกสัปดาห์ที่ 4
3.การฝึกเชิงคุณภาพ พบว่า ผู้สูงอายุมีการเรียนรู้ กระบวนการพัฒนาการออกกำลังกายตามหลักและขั้นตอนอย่างถูกต้องเหมาะสม ช่วยเสริมสร้างสุขภาพและสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุอันเป็นผลมาจากการฝึกโยคะ ไท้จี๋และชิกงได้เป็นอย่างดี