ปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวต่างประเทศ ของนักท่องเที่ยวชาวไทย : กรณีศึกษาประเทศลาวและเวียดนาม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีความมุ่งหมายเพื่อการศึกษาปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวประเทศของนักท่องเที่ยวชาวไทย และหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจการท่องเที่ยวประเทศลาวกับประเทศเวียดนาม ลักษณะประชากร ตลอดจนปัญหาและอุปสรรคในการท่องเที่ยวประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวและประเทศสังคมเวียดนาม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางท่องเที่ยวประเทศลาวและประเทศเวียดนาม โดยผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองขาออก ด่านช่องแม็ก จังหวัดอุบลราชธานี ด่านตรวจคนเข้าเมืองสะพานมิตรภาพไทย – ลาว (1) จังหวัดหนองคาย และด่านตรวจคนเข้าเมืองสำพานมิตรภาพไทย – ลาว (2) จังหวัดมุกดาหาร จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม กำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีเครจซีและมอร์แกน (Krejcie & Morgan) โดยวิธีตามสะดวก จำนวน 400 ชุด ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ .9197 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสมมติฐานโดยใช้สถิติทดสอบไคสแควร์ (Chi –square) ผลการวิจัยพบว่า 1. นักท่องเที่ยงใช้ระยะเวลาเฉลี่ยในการเดินทางท่องเที่ยว มากที่สุดคือ 3 – 7 วัน รองลงมาได้แก่ จำนวนวันเฉลี่ย น้อยกว่า 3 วัน มีค่าใช้เฉลี่ยต่อครั้งในการเดินทางท่องเที่ยวประมาณ 5,000 – 10,000 บาท นิยมเดินทางไปกับคณะศึกษาดูงานมากที่สุด ส่วนใหญ่มีวัตถุประสงค์ในการไปพักผ่อนหย่อนใจมากที่สุด 2. ผลการวิเคราะห์เดี่ยวกับปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวประเทศลาวและเวียดนามของนักท่องเที่ยวขาวไทย ในภาพ มีความสำคัญอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านประชาสัมพันธ์มีระดับความสำคัญในการจูงใจ มากที่สุด นอกนั้นมีระดับความสำคัญอยู่ในระดับมาก 3. ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวประเทศลาวและเวียดนามของนักท่องเที่ยวชาวไทยกับ เพศ อายุ สถานภาพ ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้ต่อเดือนของนักท่องเที่ยวโดยภาพรวมพบว่ามีความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้ายพบว่า 3.1 เพศ มีความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทยด้านสังคมและวัฒนธรรม แต่ เพศไม่มีความสัมพันธ์ในด้านแหล่งท่องเที่ยว ด้านเศรษฐกิจ ด้านภูมิศาสตร์ ด้านประชาสัมพันธ์ ด้านกฎหมาย และปัจจัยสนับสนุนอื่น ๆ เช่น การผ่านแดน บริษัทนำเที่ยวที่มีการประชาสัมพันธ์ให้ทราบ ที่ระดับนัยสำคัญทางาสถิติที่ .05 3.2 อายุ มีความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทยทุกด้าน ที่ระดับนายสำคัญ ทางสถิติที่ .05 3.3 สถานภาพ ความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทย ในด้านแหล่งท่องเที่ยว ด้านภูมิศาสตร์ ด้านประชาสัมพันธ์ ด้านกฎหมาย แต่สถานภาพไม่มีความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการเดินทางไปท่องเที่ยวในด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคมและวัฒนธรรม และปัจจัยสนับสนุนอื่น ๆ 3.4 ระดับการศึกษา ความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทย ในด้านแหล่ง ท่องเที่ยว ด้านภูมิศาสตร์ ด้านประชาสัมพันธ์ ด้านกฎหมายและปัจจัยสนับสนุนอื่น ๆ แต่ระดับการศึกษาไม่สัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจของนักท่องเที่ยวชาวไทย ในด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคมและวัฒนธรรม ที่ระดับนัยสำคัญ .05 3.5 อาชีพ ความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทยในด้านแหล่งท่องเที่ยว ด้าน ภูมิศาสตร์ ด้านสังคมและวัฒนธรรม ด้านประชาสัมพันธ์ ด้านกฎหมาย และไม่สัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการเดินทางของท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวไทย ในด้านเศรษฐกิจ และปัจจัยสนับสนุนอื่น ๆ ที่ระดับนัยสำคัญสถิติ .05 3.6 รายได้ต่อเดือน ของนักท่องเที่ยว มีความสัมพันธ์ ด้านภูมิศาสตร์กับปัจจัยจูงใจในการเดินทาง ของ นักท่องเที่ยวขาวไทยในด้าน แหล่งท่องเที่ยว ด้านภูมิศาสตร์ ด้านสังคมและวัฒนธรรม ด้านประชาสัมพันธ์ ด้านกฎหมาย และปัจจัยสนับสนุนอื่นๆ ไม่มีความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจในการเดินทางท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวไทยในด้านเศรษฐกิจที่ระดับนัยสำคัญสถิติ .05 4. ปัญหาและอุปสรรคในการเดินท่งท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทยในการเดินทางไปต่างประเทศสาธารณรัฐ ประชาธิปไตยประชาชนลาวและประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเวียดนาม ได้แก่ ปัญหาด้านการเดินทางที่ลำบาก และใช้เวลานาน เนื่องจากถนนไม่ดีปัญหาของการเข้าถึงการท่องเที่ยวที่ไม่สะดวก ขาดสิ่งอำนวยความสะดวกและราคาสินค้าบางแห่งแพงเกินไป