การใช้กิจกรรมการสื่อสารร่วมกันกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ เพื่อส่งเสริมความสารมารถทางการฟังและการพูด ภาษาอังกฤษและทักษะทางสังคมของนักศึกษาชั้นปีที่ 2

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์การใช้กิจกรรมการสื่อสารร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเพื่อส่งเสริมทักษะการฟังและการพูดของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การใช้กิจกรรมการสื่อสารร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเพื่อส่งเสริมความสามารถทางการฟังและพูด ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 และ 3) เพื่อศึกษาทักษะทางสังคมของผู้เรียนโดยใช้กิจกรรมการสื่อสารร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเพื่อส่งเสริมความสามารถทางการฟังและการพูด ของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 จำนวน 50 คน ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2552 มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ ได้เลือกแบบเจาะจง โดยการวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง มีรูปแบบการวิจัยเป็นการทดลองกลุ่มเดียว ดำเนินการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แผนการจัดการเรียนรู้ โดยการใช้กิจกรรมการสื่อสารร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือจำนวน 6 แผน แบบทดสอบความเข้าใจในการฟัง-พูดภาษาอังกฤษและแบบวัดทักษะทางสังคม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Dependent Samples t-test ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลสัมฤทธิ์ความเข้าใจในการฟังและพูดภาษาอังกฤษหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนของนักศึกษาชันปีที่ 2 เพิ่มขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 43.13 และมีผลสัมฤทธิ์หลังเรียนสูงกว่าผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ผลการศึกษาเปรียบเทียบทักษะทางสังคมก่อนเรียนและหลังเรียนโดยใช้กิจกรรมสื่อสารร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ พบว่า นักศึกษามีทักษะทางสังคมหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนคิดเป็นค่าเฉลี่ย 1.60 อยู่ในระดับดี 3. การศึกษาพฤติกรรมขณะเรียนรู้แบบร่วมมือพบว่า นักศึกษาที่เรียนโดยใช้กิจกรรมการสื่อสารร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ มีพฤติกรรมที่แสดงออกมากที่สุด คือ ช่วยเหลือกันภายในกลุ่ม นักศึกษาเรียนเก่ง ปานกลางและอ่อน ตระหนักว่าตนมีบทบาทในกลุ่มเท่าเทียมกัน ทำให้มีความกระตือรือร้นที่จะร่วมมือกันภายในกลุ่มเพื่อความสำเร็จของกลุ่มตามเป้าหมายที่กำหนดไว้