ผลของการใช้กลวิธีการเรียนแบบเพื่อนช่วยเพื่อนเพื่อเพิ่มพูนความเข้าใจในการอ่านภาษาอังกฤษและความคงทนในการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบคะแนนความเข้าใจการอ่านภาษาอังกฤษก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนโดยใช้กลวิธีการเรียนแบบเพื่อนช่วยเพื่อน และเพื่อศึกษาความคงทนในการเรียนรู้ความเข้าใจการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนโดยใช้กลวิธีการเรียนแบบเพื่อนช่วยเพื่อน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านหนองโสน อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาบุรีรัมย์ เขต 1 ซึ่งกำลังศึกษาในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2550 จำนวน 1 ห้องเรียน มีนักเรียนจำนวน 28 คน คัดเลือกโดยการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีการเรียนแบบเพื่อนช่วยเพื่อน จำนวน 8 แผน 2) แบบทดสอบความเข้าใจการอ่านภาษาอังกฤษและ 3) แบบวัดความคงทนในการอ่านภาษาอังกฤษโดยใช้กลวิธีการเรียนแบบเพื่อนช่วยเพื่อน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและทดสอบสมมติฐานโดยใช้ t-tes (t-test Dependence) ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนความเข้าใจในการอ่านภาษาอังกฤษก่อนเรียน ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 50 จำนวน 1 คน และมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนความเข้าใจในการอ่านภาษาอังกฤษ หลังเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 50 จำนวน 13 คน 2.นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีผลสัมฤทธิ์ความเข้าใจในการอ่านภาษาอังกฤษ