ปัญหาและแนวทางการดำเนินงานป้องกันสิ่งเสพติดในโรงเรียนบ้านนนห้วยปอ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มุ่งศึกษาปัญหาและแนวทางการดำเนินงานป้องกันสิ่งเสพติดในโรงเรียนบ้านห้วยปอ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2 กลุ่มเป้าหมายประกอบด้วยผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานจำนวน 1 คน ครูในโรงเรียนบ้านห้วยปอจำนวน 18 คน คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานจำนวน 13 คน ได้หาข้อมูลเพิ่มเติมโดยการสัมภาษณ์ครูโรงเรียนบ้านห้วยปอ ผู้ปกครองนักเรียนจำนวน 10 คน และนักเรียนในกลุ่มปกติ จำนวน 10 คน รวมทั้งสิ้น 52 คน เครื่องมือใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐานและการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัญหาการดำเนินการป้องกันสิ่งเสพติดในโรงเรียนบ้านห้วยปออยู่ในระดับปัญหามาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ระดับปัญหาอยู่ในระดับมาก 3 ด้าน คือ ด้านการฝึกทักษะชีวิตเพื่อต่อต้านสิ่งเสพติดมากที่สุด รองลงมา คือ ด้านกิจกรรมดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับสิ่งเสพติด ส่วนด้านการให้การศึกษาเกี่ยวกับสิ่งเสพติด ด้านการขอความร่วมมือในการรณรงค์ต่อต้านสิ่งเสพติดอยู่ในระดับปานกลาง 2. แนวทางการดำเนินงานป้องกันสิ่งเสพติดในโรงเรียนบ้านห้วยปอ มีดังนี้ คือ 2.1 บทบาทของโรงเรียน โรงเรียนต้องจัดบริการแนะแนวอย่างจริงจังโดยเน้นทั้ง 5 บริการ ได้แก่ บริการสำรวจนักเรียนเป็นรายบุคคล บริการสนเทศ บริการให้คำปรึกษา บริการจัดวางตัวบุคคล และบริการติดตามผล ข้อเสนอแนะในการดำเนินงานป้องกันสิ่งเสพติดในโรงเรียนบ้านห้วยหอ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2 คือ ควรดำเนินการสำรวจและติดตามข้อมูล ควรจัดทำระเบียบสะสมประวัติของนักเรียนทุกคนและทำกรณีศึกษาเฉพาะนักเรียนที่มีปัญหาเกี่ยวกับสิ่งเสพติด ด้านการบริการให้คำปรึกษา ควรจัดครู-อาจารย์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาให้กับนักเรียนอย่างเพียงพอ และควรจัดให้มีการอบรมอาจารย์ที่ปรึกษาและผู้ปกครองนักเรียน ด้านการจัดกิจกรรมสร้างสรรค์ควรจัดกิจกรรมและโครงการที่เป็นการรณรงค์ต่อต้านสิ่งเสพติดเช่นการอบรมพุทธบุตร การจัดหาทุนการศึกษา กิจกรรมส่งเสริมสุขภาพนักเรียน กิจกรรมเยี่ยมบ้านนักเรียน และควรส่งเสริมและให้ความรู้เกี่ยวกับทักษะชีวิตในการดำรงชีวิต 2.2 ด้านบทบาทของชุมชน ผู้ปกครองควรมีหน้าที่เป็นคณะกรรมการดำเนินงานป้องกันสิ่งเสพติดในโรงเรียนและกำหนดบทบาทหน้าที่ของคณะกรรมการให้ชัดเจน มีการกำหนดวิสัยทัศน์ร่วมกันนอกจากนั้นชุมชนควรมีการประสานงานด้านการป้องกันสิ่งเสพติดระหว่างผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานและคณะครูในโรงเรียนบ้านห้วยปอโดยมีการจัดตั้งกลุ่มเครือข่ายในชุมชนเพื่อป้องกันสิ่งเสพติดเช่นสถานีตำรวจ สถานีอนามัย โรงเรียน องค์การบริหารส่วนตำบลผู้ปกครองนักเรียน มีการประชุมและพัฒนาเครือข่าย และเปิดโอกาสตรวจสอบร่วมวางแผนการป้องกันสิ่งเสพติดในโรงเรียน