การวิจัยเชิงปฏิบัติการเพื่อเพิ่มมูลค่าด้านเศรษฐกิจให้แก่ผู้ผลิตสินค้าชุมชนประเภทขนมจีนภายใต้การประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ในเขตเทศบาลเมืองจังหวัดบุรีรัมย 

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาวิธีการผลิตและต้นทุนการผลิต สภาพเศรษฐกิจ ช่องทางการตลาด และเพื่อทราบถึงมูลค่าด้านเศรษฐกิจใน 4 ด้าน ได้แก่ ด้านที่ 1 ด้านการประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ด้านที่ 2 ด้านการใช้กลยุทธ์การลดต้นทุนในการผลิต ด้านที่ 3 ด้านการใช้กลยุทธ์การตั้งราคาสินค้า และด้านที่ 4 ด้านการเพิ่มช่องทางการตลาด ของผู้ผลิตขนมจีนภายในเขตเทศบาลเมือง ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาได้แก่ ผู้ผลิตขนมจีนภายในเขตอำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งมีจำนวนทั้งหมด 18 ตำบล 323 หมู่บ้าน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive Sampling) หมู่บ้านที่ผลิตขนมจีนจำหน่ายและมีวิถีชีวิตบนพื้นฐานการประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงจำนวน 10 หมู่บ้าน และกำหนดเป็นโควตาของผู้ผลิตขนมจีนหมู่บ้านละ 5 คน รวม 50 คน และจากการ Focus Group จากตัวแทนภาครัฐจำนวน 20 คน และจากตัวแทนภาคเอกชนจำนวน 20 คน สถิติที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ได้แก่ สถิติพื้นฐาน ผลการวิจัยพบว่า ส่วนใหญ่มีขั้นตอนการผลิตขนมจีนเรียงลำดับคือ การทำความสะอาด การหมักข้าว การโม่ การตีผสม การนวดแป้ง การกรองแป้ง การโรยเส้น การทำให้เย็น และการจับเส้น โดยมีต้นทุนในการผลิตขนมจีนต่อแป้งหนึ่งกิโลกรัมคือ 25 บาท แต่ส่วนใหญ่ชาวบ้านมักหมักแป้งเองเพราะจะลดต้นทุนในการผลิต ช่องทางการตลาดในปัจจุบันส่วนใหญ่ขายในแหล่งที่ผลิตเพราะจะมีชาวบ้านมารับเอง ส่วนการเพิ่มมูลค่าใน 4 ด้านนั้นได้แก่ การรู้จักใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการใช้บริหารจัดการเงิน การลดต้นทุนโดยเน้นวัสดุคุณภาพที่หาได้ในแหล่งชุมชน ใช้การตั้งราคาตามเทศกาล และควรมีการส่งสินค้ากระจายตลาดแบบกว้าง