Abstract:
วัจนกรรมนับว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งในธุรกิจในโรงแรม เนื่องจากวัจนกรรมเกิดจากการใช้ภาษาในสถานการณ์ต่างๆ ดังนั้นพนักงานโรงแรมจึงจำเป้นอย่างยิ่งในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับวัจนกรรมและวัฒนธรรมของแขกของโรงแรม ทั้งนี้เพื่อให้เกิดความประทับใจและเกิดประสิทธิผลในการสื่อสาร วัตถุประสงค์ของการศึกษาในครั้งนี้เพื่อ 1) ศึกษาประเภทของวัจนกรรมที่เกิดขึ้นระหว่างแขกของโรงแรมและพนักงานโรงแรม และ 2) เปรียบเทียบ การใช้วัจนกรรมของแขกของโรงแรมและพนักงานโรงแรม เมื่อจำแนกตามเพศและอายุ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ แขกของโรงแรมและพนักงานโรงแรม 60 คู่สนทนา ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง โดยเก็บบันทึกจากการสนทนาโต้ตอบของคู่สนทนา ข้อมูลที่ได้นำมาเข้ารหัสตามประเภทของวัจนกรรมตามทฤษฏีของออสติน (1962) และเซอร์ล (1969) หลังจากนั้นนำข้อมูลมาวิเคราะห์และเปรียบเทียบ โดยใช้สถิติ ค่าความถี่ ร้อยละ และค่าความแปรปรวนทางเดียว ผลการศึกษาพบว่า 1.แขกของโรงแรมและพนักงานโรงแรมใช้วัจนกรรม 4 ประเภท คือ การกล่าวความจริงกล่าวชี้นำ การกล่าวแสดงออก และการกล่าวผูกพัน ตามลำดับ 2.แขกของโรงแรมและพนักงานโรงแรมใช้กลวิธีทางวัจนกรรม 30 กลวิธี กลวิธีที่ใช้มากที่สุดคือ การถาม การตอบ และการแนะนำ ตามลำดับ 3.เมื่อเปรียบเทียบใช้วัจนกรรมจำแนกตามสถานะทางเพศและอายุกลุ่มตัวอย่างพบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4.เมื่อเปรียบเทียบการใช้กลวิธีทางวัจนกรรมจำแนกตามสถานะทางเพศและอายุของกลุ่งตัวอย่าง พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ .05 ตามลำดับ ผลการวิจัยครั้งมีประโยชน์ต่อการสอนภาษาอังกฤษในอุตสาหกรรมบริการและสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาหลักสูตรการอบรมภาษาอังกฤษสำหรับบุคคลที่สนใจเกี่ยวกับธุรกิจโรงแรม