Abstract:
บทความเรื่องกระบวนทัศน์เกี่ยวกับจริยธรรมสำหรับการบริหารรัฐกิจไทยมีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนวรรณกรรม ทฤษฎีและแนวคิดที่อธิบายกรอบทางจริยธรรมที่ใช้ในการบริหารภาครัฐโดยแบ่งเป็น 2 ช่วงเวลา คือ จริยธรรมที่ใช้ในการบริหารรัฐกิจก่อนปีพ.ศ.2475 ซึ่งได้มีการนำจริยธรรมมาจากหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา จารีต ประเพณี และพระบรมราชโองการ มาเป็นเครื่องมือในการควบคุมพฤติกรรมในการบริหารรัฐกิจ ส่วนจริยธรรมที่ถูกนำมาใช้ในการบริหารรัฐกิจหลังปี พ.ศ.2475 เป็นต้นมา จะพบว่ายังมีการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา จารีต และประเพณีมาใช้ในการบริหารเหมือนสมัยก่อนปี พ.ศ.2475 แต่ที่มีความแตกต่างกันคือ ภายหลังจากปี พ.ศ.2475 เป็นต้นมา ประเทศไทยได้มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองมาสู่ระบอบประชาธิปไตย จริยธรรมในการบริหารรัฐกิจจะมีรูปแบบที่ปรากฏในรูปของพระบรมราโชวาท พระราชบัญญัติ ระเบียบ จรรยาบรรณและประมวลจริยธรรม ซึ่งมีรากฐานที่สำคัญมาจากหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นศาสนาที่ประชาชนชาวไทยส่วนใหญ่ได้นับถือมาเป็นเวลานานนับจากสมัยสุโขทัยเป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน
