ผลของโปรแกรมพัฒนาคุณธรรมต่อนิสิตคณะพยาบาลศาสตร์ บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental research designs) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรมต่อนิสิตคณะพยาบาลศาสตร์ บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นิสิตคณะพยาบาลศาสตร์บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น ที่มีคะแนนคุณธรรม ในระดับต่ำ (คะแนนเฉลี่ยตั้งแต่ 52.5ลงมา)จำนวน 158 คน สุ่มอย่างง่าย เป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 78คน โดยกลุ่มทดลองจะได้รับการพัฒนาคุณธรรมตามโปรแกรม จำนวน 4 วัน ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับโปรแกรมใดๆ การทดลองแบ่งเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ยร้อยละ และสถิติ Independent t- test โดยกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยพบว่า มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีการทดลองและระยะเวลาการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) นิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนนเฉลี่ยระดับคุณธรรมในระยะหลังการทดลอง สูงกว่านิสิตกลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) นิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนนเฉลี่ยระดับคุณธรรมในระยะติดตามผล สูงกว่านิสิตกลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) นิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนนเฉลี่ยระดับคุณธรรมในระยะหลังการทดลอง สูงกว่าระยะก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) และนิสิตที่ได้รับโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรม มีคะแนนเฉลี่ยระดับคุณธรรมระยะติดตามผล สูงกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) สรุปได้ว่าโปรแกรมการพัฒนาคุณธรรมมีประสิทธิภาพในการช่วยพัฒนาระดับคุณธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น ได้จริง