การพัฒนากิจกรรมการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมืองบุรีรัมย์

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการพัฒนากิจกรรมการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมืองบุรีรัมย์ และศึกษาความพึงพอใจการพัฒนากิจกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุจากการฝึกไท้จี๋และชิกง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุ เพศหญิงอายุ 60 ปี ขึ้นไป อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จำนวน 60 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ๆ ละ 30 คน คือ กลุ่มทดลองฝึกไท้จี๋และชิกง 8 สัปดาห์ ๆ ละ 3 วัน วันจันทร์ พุธ ศุกร์ และให้ความรู้การดูแลรักษาสุขภาพ รวมเวลา1.30 ชั่วโมงต่อครั้ง ส่วนกลุ่มควบคุมดำเนินกิจวัตรประจำวันตามปกติ จากนั้นวัดสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ คือ 1) วัดความจุปอด 2) ทดสอบการทรงตัว 3) วัดความอ่อนตัว 4) วัดความแข็งแรงของขา 5) สอบถามความพึงพอใจกิจกรรมการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุ ทำการวัดก่อนการฝึกและหลังฝึกสัปดาห์ที่ 4 และ 8 วิเคราะห์ข้อมูลใช้การคำนวณค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ ทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีการบอนเฟอโรนี กำหนดความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยพบว่า 1. คะแนนเฉลี่ยความจุปอด การทรงตัว ความอ่อนตัวและความแข็งแรงของขา ก่อนการฝึกไม่แตกต่างกัน แต่หลังฝึกสัปดาห์ที่ 4 กลุ่มฝึกไท้จี๋และชิกงดีกว่ากลุ่มควบคุม ดังนั้น การฝึกไท้จี๋และชิกงจึงส่งผลดีต่อสุขภาพของผู้สูงอายุ 2. ผลการเปรียบเทียบภายในกลุ่มตัวอย่าง พบว่า ความจุปอด การทรงตัว ความอ่อนตัว และความแข็งแรงของขา ภายหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 ดีกว่าก่อนการฝึกและหลังฝึกสัปดาห์ที่ 4 3. ความพึงพอใจต่อการกิจกรรมการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุ พบว่า ผู้สูงอายุรู้สึกผ่อนคลายและลดความตึงเครียด ร้อยละ 91.34 ผู้สูงอายุรู้สึกพึงพอใจต่อการฝึกไท้จี๋และชิกง ร้อยละ 91.33 และผู้สูงอายุเข้าใจวัตถุประสงค์การฝึกกิจกรรมการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพได้เป็นอย่างดี ร้อยละ 90.67