ปัจจัยภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมาย 1) เพื่อศึกษาประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2) เพื่อศึกษาปัจจัยภาวะผู้นำของนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และผู้นำชุมชน/หมู่บ้าน ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และ 3) เพื่อสร้างโมเดลพหุระดับปัจจัยภาวะผู้นำ ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มตัวอย่าง ที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 135 แห่ง และชุมชน/หมู่บ้าน จำนวน 405 แห่ง โดยมีผู้ตอบแบบสอบถามทั้งสิ้น จำนวน 2,025 คน ได้แก่นายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 135 คน ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 135 คน ปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 135 คน และผู้นำชุมชน/หมู่บ้าน จำนวน 1,620 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม จำนวน 3 ฉบับ วิเคราะห์ข้อมูลหาค่าสถิติพื้นฐาน และค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันโดยโปรแกรมคอมพิวเตอร์และวิเคราะห์พหุระดับโปรแกรม HLM (Hierarchical Linear Model) ผลการวิเคราะห์ข้อมูล พบว่า 1) ประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่นโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ปัจจัยด้านความรู้ความสามารถ และทัศนคติในการทำงานมีความสัมพันธ์เชิงบวก กับประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และ 3) โมเดลพหุ ระดับปัจจัยภาวะผู้นำ ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น พบว่า ปัจจัยภาวะผู้นำระดับผู้นำชุมชน/หมู่บ้าน ทั้งหมดร่วมกัน และระดับนายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทั้งหมดร่วมกัน สามารถอธิบายประสิทธิผล การรองรับการกระจายอำนาจ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิตได้ ร้อยละ 45.77 และ 16.16 ตามลำดับ