การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาหลักสูตรทอ้ งถิ่น เรื่อง “อารยธรรมขอม” สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา
ตอนต้น โรงเรียนพนมรุ้ง จังหวัดบุรีรัมย์ มีวิธีดำเนินการวิจัย 3 ขั้นตอน คือ 1) การร่างหลักสูตร โดยการจัดสนทนากลุ่ม
(Focus Group) และการประชุมเชิงปฏิบัติการ ผู้เข้าประชุมประกอบด้วยผู้บริหาร และครูโรงเรียนพนมรุ้ง เพื่อวิเคราะห์จุด
แข็งจุดอ่อนของหลักสูตรสถานศึกษา และเสริมสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช
2551 จากนั้นได้นำมาจัดทำเป็นเอกสารแล้วจัดประชุมเชิงปฏิบัติการในการวิพากษ์หลักสูตรโดยผู้ร่วมวิพากษ์ประกอบด้วย
คณะผู้วิจัย ครูผู้ชำนาญการด้านการสอนกลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ศึกษานิเทศก์เขตพื้นที่การศึกษา
เมื่อได้ร่างหลักสูตรแล้ว คณะผู้วิจัยได้ส่งร่างหลักสูตรให้ผู้เชี่ยวชาญได้พิจารณาความเหมาะสมและความสอดคล้องเกี่ยว
กับวัตถุประสงค์ เนื้อหา กิจกรรมการเรียนรู้ และการประเมินผล นอกจากนี้คณะผู้วิจัยได้สำรวจแหล่งเรียนรู้ในชุมชนของ
โรงเรียนพนมรุ้งเพื่อเป็นข้อมูลในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ 2) การใช้หลักสูตร คณะผู้วิจัยได้ทดลองใช้หลักสูตรกับนักเรียน
ชั้น มัธยมปีที่ 1 และ 2 3) การประเมินผลหลักสูตรได้ดำเนินการประเมินผลโดยใช้แบบสอบถามเพื่อสอบถามนักเรียน และสัมภาษณ์เชิงลึกตัวแทนนักเรียน ผู้บริหาร เพื่อนครู
ที่สอน ผู้ปกครอง คณะกรรมการสถานศึกษาและชุมชน
ผลการวิจัยพบว่า ได้หลักสูตรท้องถิ่นเรื่องอารยธรรมขอม
สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนพนมรุ้ง
จังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งผลการประเมินการใช้หลักสูตร พบว่าหลัง
เรียนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 2 มีความรู้ความ
เข้าใจเกี่ยวกับหลักสูตรท้องถิ่นอารยธรรมขอมหลังเรียน
อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 3.84 และ 3.89 ตามลำดับ โดย
นักเรียนมีความภูมิใจในแหล่งอารยธรรมขอมในท้องถิ่นของ
ตน นักเรียนมีจิตสำนึกรักในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ
ศิลปวัฒนธรรม ประเพณีท้องถิ่นของตนเอง รู้สึกรักประเทศ
ชาติ และท้องถิ่นมุ่งทำประโยชน์และสร้างสิ่งที่ดีงามให้
สังคมและท้องถิ่นตามลำดับ นักเรียนมีความพึงพอใจในการ
ปรับปรุงการเรียนในหลักสูตรท้องถิ่นมากที่สุดคือด้านการ
จัดการเรียนการสอน รองลงมาคือ ด้านการวัดผลประเมิน
ผล และด้านคุณลักษณะ/บุคลิกภาพนักเรียน ผู้ปกครอง
อยากให้เด็กได้เรียนวิชานี้ต่อไป เพราะเป็นเอกลักษณ์ให้
ภูมิใจในท้องถิ่นของตน กิจกรรมที่ผู้ปกครองภูมิใจคือเห็น
บุตรได้แสดงละครเกี่ยวกับพนมรุ้ง และส่วนหนึ่งบุตรได้เล่า
ความรู้เกี่ยวกับพนมรุ้งให้ผู้ปกครองฟัง และเห็นบุตรวาดรูป
และเขียนบรรยายเกี่ยวกับปราสาทพนมรุ้ง ครูผู้สอนกล่าว
ว่า วิชานี้เป็นที่สนใจของนักเรียน ชุมชนเสนอแนะว่า ถ้าจะ
ให้ต่อเนื่อง ต้องให้หน่วยงานในท้องถิ่นเข้ามาช่วยสนับสนุน
อีกทางหนึ่ง และต้องการให้โรงเรียนออกไปทำกิจกรรมเผย
แพร่ความรู้เกี่ยวกับพนมรุ้งให้ชุมชนรับรู้ด้วย
The purpose of this study was to develop
the local curriculum, “Khmer Civilization”, for
lower secondary school students of Phanomrung
School, Buriram Province. There were 3 stages
of studying: 1) Curriculum Drafting. This step was
done through a Focus Group and a workshop.
The workshop participants included the school
administrators and the teachers of Phanomrung
School. The result of this workshop was the draft
of local curriculum, and the draft was sent to the
curriculum experts to examine the appropriateness
and the concordance between objectives
and contents, learning activities and assessment.
The researcher team not only had organized the
workshop but also had surveyed learning resources
in the community of Phanomrung School to be
information for learning activities setting. 2) Curriculum
Implementation. The researchers tried out
the draft curriculum with the lower secondary
school students, Matthayomsueksa1 and 2. 3)
Curriculum Evaluation. The researchers employed
the questionnaire to ask the students and did the
depth-interview with the students’ representatives,
the administrators, teachers, and the school board
committee who were people from the community.
The result of the study was the local curriculum
entitled “Khmer Civilization” for lower secondary
school students of Phanomrung School, Buriram
Province. The results from the curriculum evaluation
revealed that the students had knowledge
and understanding the curriculum at the high
level. They were proud of the civilized area of
their community, realized to conserve their natural
resources, arts and cultures, festivals, had the
feeling of loving their country and locality, focused
on making benefits and decent deeds for society
and locality, consecutively. The most satisfaction
in learning improvement in this curriculum was
learning and teaching area. The parents wished
this program available for their children because
the curriculum revealed their identity and made
them proud of their homeland. The activities that
the parents were proud of the children played the
Phanomrung Sanctuary Drama, told the story of
Phanomrung Castle to their parents. The teachers
told that this subject interested the students, and
the parents suggested the community officers support this project, and the school should also
do activities to give knowledge concerning Phanomrung
to the community.
