ปัญหาการจำกัดสิทธิและเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะศึกษา 1)ทฤษฎีว่าด้วยเรื่องของการจำกัดสิทธิและ เสรีภาพ และ2)ศึกษาหลักการจำกัดสิทธิเสรีภาพที่ได้บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยแต่ที่ชัดเจนที่สุด คือ ตั้งแต่รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 เป็นต้นมา จนถึงรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ซึ่งเป็นฉบับที่ใช้บังคับในปัจจุบัน จาก การศึกษาเปรียบเทียบรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยทั้ง 3 ฉบับกับทฤษฎีว่า ด้วยเรื่องของการ จำกัดสิทธิและเสรีภาพแล้ว พบว่ารัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540และ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550ได้บัญญัติเรื่องของการจำกัดสิทธิเสรีภาพไว้ในมาตรา 29 โดยมีสาระสำคัญที่เหมือนกัน กล่าวคือการที่รัฐจะจำกัดสิทธิเสรีภาพของประชาชน นั้นจะต้องมีกฎหมายให้อำนาจและกระทำเท่าที่จำเป็น จะกระทบกระเทือนสาระสำคัญแห่งสิทธิ เสรีภาพมิได้ตลอดจนการบังคับใช้กฎหมายต้องเป็นการทั่วไป ไปไม่มุ่งใช้บังคับแก่กรณีใดกรณีหนึ่งแต่ในทางกลับกันรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ที่ใช้บังคับในปัจจุบัน ได้ บัญญัติเรื่องของการจำกัดสิทธิเสรีภาพไว้ใน มาตรา 26โดยมีใจความสำคัญที่แตกต่างจาก รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยในอดีตทั้งสองฉบับที่ผ่านมาโดยสาระสำคัญ ในเรื่องของการจำกัดเท่าที่จำเป็นและการกระทบกระเทือนสาระสำคัญ แห่งสิทธิเสรีภาพมิได้ซึ่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยฉบับปัจจุบันจะใช้คำว่า ไม่เกินสมควรแก่ เหตุและจะกระทบต่อศักดิ์ศรีความเป็น มนุษย์ของบุคคลมิได้การบัญญัติเนื้อหาดังกล่าวจึงส่งผลต่อการตีความกฎหมายและการออกกฎหมายของฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหารมาจำกัดสิทธิและเสรีภาพประชาชน ตลอดจนไม่ สอดคล้องกับสาระสำคัญแห่งสิทธิเสรีภาพที่รัฐจะต้องจำกัดสิทธิและเสรีภาพเท่าที่จำเป็นเท่านั้น

This article’s objective were to study the theory 1) on the limitation of the rights and liberties and 2) to study the principle of the limitation of the rights and liberties stipulated in the Constitution of the Kingdom of Thailand since the Constitution of the Kingdom of Thailand, B.E. 2540 until the Constitution of the Kingdom of Thailand, B.E. 2560 which is applicable at the present time. From the comparative study of the three versions of the Constitution of the Kingdom of Thailand and the theory on the limitation of the right and freedom, it was concluded that the Constitution of the Kingdom of Thailand, B.E. 2540 and the Constitution of the Kingdom of Thailand, B.E. 2550 both have stipulated of the limitation of the rights and liberties in Section 29 with the identical content that is: The restriction of such rights and liberties as recognized by the Constitution shall not be imposed on a person except by virtue of the law specifically enacted for the purpose determined by this Constitution and only to the extent of necessity and provided that it shall not affect the essential substances of such rights and liberties. The law shall be of general application and shall not be intended to apply to any particular case. However, the Constitution of the Kingdom of Thailand, B.E. 2560, currently applicable, has stipulated of the limitation of the rights and liberties in Section 26 which is different from the past two versions: “… only to the extent of necessity and provided that it shall not affect the essential substances of such rights and liberties” to “provided that no more is done than is reasonably necessary under the circumstance and it shall not affect the essential substances of such rights and liberties”. These have affected to the interpretation of the law and enactment of the Legislative and Executive of limiting the rights and liberties of citizens and it is inconsistent with the essence of the rights and liberties limited by the government as necessary only.