Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระบบสวัสดิการผู้สูงอายุของประเทศไทยในมิติของกฎหมายและเพื่อศึกษามาตรการ
ในการวัดระบบสวัสดิการผู้สูงอายุของประเทศไทยในมิติของกฎหมาย กลุ่มตัวอย่างเป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นใน
จังหวัดบุรีรัมย์ ใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึกในการเก็บรวบรวมข้อมูล ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลโดยผู้วิจัยเป็นหลัก ประมวล
ผลตามวัตถุประสงค์การศึกษาและนำเสนอในเชิงพรรณนา ผลการศึกษาพบว่า ระบบสวัสดิการผู้สูงอายุในประเทศไทย
เริ่มต้นจากระบบการช่วยเหลือเกื้อกูลกันในเครือญาติ ต่อมามีการปรับเปลี่ยนเป็นสวัสดิการแบบบูรณาการและเป็นสังคม
สวัสดิการ ปัจจุบันประเทศไทยมีรูปแบบการจัดสวัสดิการสังคมสำหรับ ผู้สูงอายุ 4 รูปแบบ คือ การประกันสังคม การช่วย
เหลือสาธารณะ การบริการสังคม และการช่วยเหลือเกื้อกูลของภาคประชาชน หน่วยงานที่มีหน้าที่รับผิดชอบและมีความ
พร้อมในการดำเนินการในการจัดสวัสดิการผู้สูงอายุ ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 คือหน่วยงานส่วน
ท้องถิ่น ซึ่งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดบุรีรัมย์มีการดำเนินการตามรูปแบบการจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุ
ตามที่กฎหมายบัญญัติ แต่งบประมาณที่มีอยู่อย่างจำกัดจึงไม่ครอบคลุมทุกพื้นที่ และบุคลากรในการดำเนินการไม่เพียงพอ