บทนำ: การดูแลอย่างเอื้ออาทรเป็นหัวใจสำคัญของการบริการด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ พยาบาลจะ
มีพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรได้มากน้อยเพียงใดย่อมขึ้นอยู่กับการขัดเกลาในระบบการศึกษาพยาบาล การ
เป็นแบบอย่างในเรื่องของพฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรของอาจารย์พยาบาลจึงเป็นประเด็นที่สำ��คัญ
วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมความเอื้ออาทรของอาจารย์พยาบาลในการเรียนการสอนภาค
ปฏิบัติตามการรับรู้ของอาจารย์พยาบาลและนิสิตพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น
รูปแบบ: การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา (Descriptive research) กลุ่มตัวอย่าง เป็นอาจารย์
พยาบาลที่สอนภาคปฏิบัติจำ��นวน 36 คน และนิสิตคณะพยาบาลศาสตร์ บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น
จำนวน 173 คน ที่ได้ผ่านการฝึกภาคปฏิบัติมาแล้วอย่างน้อย 1 ภาคการศึกษา ในปีการศึกษา 2560เครื่องมือที่
ใช้ประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลและแบบสอบถามพฤติกรรมความเอื้ออาทรของอาจารย์พยาบาล
ในการเรียนการสอนภาคปฏิบัติตามการรับรู้ของอาจารย์พยาบาลและนิสิตพยาบาล โดยพัฒนาจากกรอบแนวคิด
ทฤษฎีของวัตสัน (Watson) จำนวน 51 ข้อ มีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.95 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ
ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ t-test
ผลการศึกษา: พฤติกรรมการดูแลแบบเอื้ออาทรของอาจารย์ผู้สอนภาคปฏิบัติตามการรับรู้ของอาจารย์
พยาบาลโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (Mean 4.52, S.D 0.21) และการรับรู้ของนิสิตพยาบาล ถึงพฤติกรรม
การดูแลแบบเอื้ออาทรของอาจารย์ผู้สอนภาคปฏิบัติโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (Mean 4.51, S.D 0.36) ส่วน
ค่าเฉลี่ยรวมของพฤติกรรมความเอื้ออาทรของอาจารย์พยาบาลในการสอนภาคปฏิบัติตามการรับรู้ของอาจารย์
พยาบาลและนิสิตพยาบาลไม่แตกต่างกัน (t86.54 0.25, p 0.79)
สรุป: พฤติกรรมความเอื้ออาทรของอาจารย์พยาบาลในการเรียนการสอนภาคปฏิบัติตามการรับรู้ของ
อาจารย์พยาบาลและนิสิตพยาบาลที่ไม่มีความแตกต่างกันจะช่วยส่งเสริมสนับสนุนความสามารถในการเรียนรู้
ของนิสิต นิสิตพยาบาลได้มีโอกาสในการฝึกปฏิบัติการพยาบาลด้วยความมั่นใจกล้าแสดงความคิดเห็น กล้าที่จะ
ซักถามปัญหา ส่งเสริมศักยภาพในการเรียนรู้ เพิ่มทักษะในการคิดวิเคราะห์ ทักษะการตัดสินใจ และทักษะการ
คิดแก้ไขปัญหารวมถึงช่วยพัฒนาให้นิสิตมีเจตคติที่ดีต่อวิชาชีพพยาบาล
Background: Caring is central focus of humanistic care. Nurses are compassionate,
caring behavior was much depends refined in nursing education system. Exemplary nursing
care behaviors of nurse instructors are important issue.
Objective: To explore and compare caring behavior of nurse instructors in the nursing
practicum by perception between instructors and nursing student at faculty of nursing Buriram
western university
Material and Method: This research was descriptive research. The population groups
were 36 nurse instructors and 173 nurse students. They had practiced for one semester in
2017. The research tool was a set of questionnaires consisting of a general question and a
questionnaire about caring behavior of nurse instructors in the nursing practicum by perception
between instructors and nursing student, total 51 questions. The Questionnaire was formed
according to the theoretical framework of Watson. The value of reliability was 0.95. Data was
analyzed by percentage, means, standard deviation values and t-test, use SPSS version 19.
Results: The average score of caring behavior of nurse instructors in the nursing
practicum by perception of instructors was highest level (Mean 4.52, S.D 0.21) and nurse
students perception of caring behavior of nurse instructors in the nursing practicum was highest
level (Mean 4.51, S.D 0.36). Caring behavior of nurse instructors in the nursing practicum by
perception between instructors and nursing student was no difference (t86.54 0.25, p 0.79)
Conclusion: There was no different between instructors and nursing student in perception
of caring behavior of nurse instructors in the nursing practicum by perception was
no difference will help to promote students’ learning ability. Students have the opportunity to
practice, dare to comment and ask for problem solving. The ability to learn can promote critical
thinking skills, decision making skills, problem solving and thinking skills and help to develop
the students’ attitude toward the profession nurse.
