ภาวะการมีงานทำของบัณฑิตที่สาเร็จการศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ปีการศึกษา 2558

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อติดตามผลการมีงานทาของบัณฑิตที่สาเร็จการศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ปีการศึกษา 2558 (2) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของบัณฑิตเกี่ยวกับคุณลักษณะของบัณฑิตที่พึงประสงค์ต่อการมีงานทา และ (3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อประสิทธิภาพการจัดการเรียนการสอนของสาขาวิชาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ จากบัณฑิตที่สาเร็จการศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจสาขาวิชาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ปีการศึกษา 2558 ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือบัณฑิตที่สาเร็จการศึกษาจากหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ปีการศึกษา 2558 จานวน 29 คน โดยใช้ทั้งประชากร เครื่องมือที่ใช้ได้แก่แบบสอบถามที่ปรับปรุงจากแบบสอบถามการติดตามภาวะการมีงานทาของบัณฑิตที่สาเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ปีการศึกษา 2558 เก็บข้อมูลได้ร้อยละ 100 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า (1) บัณฑิตส่วนใหญ่เป็นหญิง มีงานทา คิดเป็นร้อยละ 81.25 ทางานตรงกับสาขาวิชาที่เรียนโดยเป็นพนักงานบริษัทหรือองค์กรธุรกิจเอกชน คิดเป็นร้อยละ 92.31 มีเงินเดือนเฉลี่ย 12,126.90 บาทต่อเดือน ได้งานทาภายใน 1-3 เดือนหลังสาเร็จการศึกษา คิดเป็นร้อยละ 38.47 ความรู้ความสามารถพิเศษที่ช่วยให้ได้งานทาคือความรู้ความสามารถพิเศษทางคอมพิวเตอร์ คิดเป็นร้อยละ 61.54 มีความพอใจในงานที่ทา คิดเป็นร้อยละ 84.62 และสามารถนาความรู้จากสาขาวิชาที่เรียนมาใช้ในหน้าที่การงานได้ในระดับมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 76.93 (2) ความคิดเห็นของบัณฑิตเกี่ยวกับคุณลักษณะของบัณฑิตที่พึงประสงค์ต่อการมีงานทาในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยความคิดเห็นใน 3 ด้านแรก ได้แก่ ด้านการมีความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพและการทางานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างดีและสามารถแสดงออกถึงการมีภาวะผู้นาและมีโลกทัศน์ที่กว้างไกล ด้านการมีคุณธรรมจริยธรรมในตนเองและส่วนรวม แสดงออกถึงความมีวินัยซื่อสัตย์มีความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม และด้านการมีความรู้พื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์และสถิติในการวิเคราะห์สถานการณ์เพื่อประกอบการตัดสินใจได้อย่างเหมาะสม (3) บัณฑิตมีความพึงพอใจต่อประสิทธิภาพการจัดการเรียนการสอนของสาขาวิชาในภาพรวมในระดับมากที่สุด โดยความพึงพอใจ 3 ลาดับแรก ได้แก่ การทุ่มเทและเสียสละเวลาเพื่อพัฒนานักศึกษานอกเหนือจากเวลาสอนปกติ นักศึกษาสามารถเข้าพบอาจารย์ประจาหลักสูตรได้ทุกเวลา และกิจกรรมที่ส่งเสริมและพัฒนานักศึกษาในระหว่างที่ศึกษากับเรื่องการให้คาแนะนาปรึกษาการใช้ชีวิตและหรือการเรียนในระหว่างการศึกษาตลอดหลักสูตร