Abstract:
บทความวิชาการฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชนในหลายๆ หมู่บ้านที่ผู้เขียนได้ดำเนินการวิจัยและเพื่อใช้ให้เป็นแนวปฏิบัติที่เหมาะสมต่อวิถีชีวิตของเกษตรกร พนักงานในหน่วยงานภาคเอกชนและภาครัฐ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ได้แก่ กลุ่มตัวอย่างที่ผู้เขียนได้ดำเนินการวิจัยในแต่ละผลงานวิจัยซึ่งมีจำนวน 6 โครงการ โดยมีกลุ่มเกษตรกร พนักงานในหน่วยงานภาคเอกชนและภาครัฐบาล จำนวนทั้งหมด 1,500 คน ตามรูปแบบการสุ่มของแต่ละงานวิจัย เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ การวิเคราะห์เชิงเนื้อหาจากผลการวิจัย ผลการศึกษาพบว่า ประชาชนส่วนใหญ่จะมีรูปแบบวิธีการประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงแตกต่างกัน ทั้งนี้เกิดจากความคิดเห็นและความเข้าใจที่แตกต่างกัน ผลสำเร็จจึงมีความต่างกัน บางคนสามารถพลิกวิกฤตเป็นโอกาสในการสร้างรายได้ให้กับตนเองและครอบครัว แต่หลายคนเข้าใจวิธีการประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงคลาดเคลื่อนและขาดการไตร่ตรองต่อการใช้จ่ายจึงทำให้ไม่สามารถประยุกต์ใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ หรือหลายคนไม่ได้ประยุกต์ใช้แต่ได้ระบุว่าตนเองประยุกต์ใช้ได้อย่างถูกต้อง ดังนั้นวิธีปฏิบัติตนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงนั้นจึงพบว่า จะต้องเริ่มต้นจากการทำความเข้าใจใน “ความหมาย”ที่แท้จริงก่อน จากนั้นจึงจะสามารถปฏิบัติได้อย่างถูกต้องตรงตามหลัก 3 ห่วง และ 2 เงื่อนไขของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
